Σας προσκαλώ και θα είναι τιμή και μεγάλη χαρά να βρεθούμε στην Γκαλερί ΑΡΓΩ, στην αναδρομική μου έκθεση.

Αναδρομές, διαδρομές, δρόμοι και μονοπάτια που πέρασα, εποχές, σκέψεις, προτεραιότητες και φάσεις της ζωής. Οι κόρες μου στην κορυφή του είναι μου, ερχομοί κι αναχωρήσεις προσωρινές ή παντοτινές. Έρωτες, απώλειες, θλίψεις, χαρές κι αναζητήσεις.

Με καρδιά ολόκληρη ή ραγισμένη. Συγγένειες και φιλίες, άνθρωποι δικοί μου και ξένοι, κοντά ή μακριά μου, πολιτικές και κρίσεις. Συμβάντα αναμενόμενα κι απροσδόκητα, γεγονότα προσωπικά, οικογενειακά, παγκόσμια.

Μέρες σκότους και φωτός. Τα βίωνα στον τόπο αυτό, πατάω αυτό το χώμα, με βρέχει αυτή η θάλασσα, πάνω μου βρίσκεται αυτός ο ουρανός και γίνονται τέχνη.

Κρατερές και βαθιές οι ρίζες, η Ιστορία, οι Μύθοι, η γλώσσα, οι αξίες, οι έννοιες, υπάρχουν και σήμερα μέσα από τις λέξεις. Η Γκαλερί μου ονομάζεται ΑΡΓΩ.

Είμαστε στην Αθήνα της Πολιούχου Αθηνάς. Η Γαία, ο Έρως, οι Ωκεανίδες, η Αφροδίτη της γονιμότητας μέσα από τον κήπο της, η Φύση με όλα τα θαυμαστά της πλάσματα.

Είναι πηγή θεραπευτική. Φωτίζει τη σκέψη και τη συνείδηση. Ανεξάντλητες οι πηγές και οι ιδέες της, η διάνοιά της και η αντίληψή της για το αγαθό, τον έρωτα, το κάλλος, το δίκαιο.

Οι ποιητές της και οι δημιουργοί πλούτισαν την ανθρωπότητα και βοήθησαν να αδρανήσουν τα άγρια ένστικτα, να φωτιστεί το πνεύμα και να αναδειχτεί ο καλύτερος εαυτός του ανθρώπου.

Η άποψή τους για τη γένεση του Σύμπαντος Κόσμου είναι μια ανάβαση και υπέρβαση του νου, που καλείται να αποκτήσει μια άλλη αντίληψη για τη δημιουργία του. Ό,τι καλό έχει αυτός ο κόσμος είναι έργο πνευματικό.

Επινόησης, φαντασίας, αρετής, δικαίου, ειρήνης και κάλλους. Που εξορίζουν τα άγρια ένστικτα, τη βία και τη βαρβαρότητα, ενεργοποιούν τη σκέψη, είναι ψυχικό ίαμα στις δυσκολίες της ζωής.

Είναι πηγή πολύτιμη για μένα. Σύμβολα και νοερές εικόνες τα αποτυπώνω στα έργα μου.

Η προγονική Ελλάδα με τρικυμιώδη και πολύπαθη ζωή, τραύματα και ηρωισμούς, μέσα από τη γλώσσα, τις λέξεις, την τέχνη, ανθίσταται και αντέχει επειδή υπάρχει πάντα εντός της το φως που ενεργοποιεί τη φαντασία.

Η Πατρίδα μου

Η Πατρίδα μου, κοντινή και πανάρχαια, με εμπνέει και είναι δώρο και αντίδοτο λυτρωτικό στην πολύ συχνά δύσκολη και ταραγμένη καθημερινότητα.

Στην Γαία, τη Γη, τη Φύση της γύρω μου, είναι οι εικόνες των δωρητών κι ευεργετών της ζωής μας.

Δισεκατομμύρια πλάσματα, ανάμεικτα με άυλες ιδέες και έννοιες, είναι σύμβολα πανάρχαια.

Βρίσκονται πλάι μου σύντροφοι, συνοδοί και συνοδοιπόροι μου καρδιακοί που γίνονται τέχνη.

Κι είναι μια θλίψη που ο άνθρωπος στέκεται απέναντί τους αδιάφορα και καταστροφικά, ενώ για να συνεχίσει να υπάρχει χρειάζεται έγνοια και φροντίδα και προστασία κι επαγρύπνηση ημέρα και νύχτα, όπως η Γλαύκα της Αθηνάς πάνω απ’ την Πόλη.

Η Τέχνη, η δημιουργία ως κατάσταση, με όλους τους κόπους κι όλες τις άμετρες δυσκολίες της, είναι συναρπαστική και έχει άπειρους λόγους ύπαρξης.

Έχει το αποκλειστικό προνόμιο τον άυλο κόσμο να τον κάνει ορατό και κατανοητό μέσα από τα σύμβολά του. Είναι λυτρωτική, χάρις και χαρά και η ύπαρξή της ευφορία της ψυχής.

Το έργο μου στην πρόσκληση, «Ο Πέπλος της Αθηνάς», που δεν είναι ένσαρκη αλλά αυτούσια πνευματική ουσία.