Ένας Κεφαλονίτης ποιητής γράφει για την γιορτή της μητέρας!
Το ποίημα αυτό γράφτηκε από τον χωριάτη, όπως του αρέσει να τον αποκαλούν, Διονύσιο Ευτυχίου Μεσολωρά κάτοικο των Φραγκάτων και αναφέρεται στην γιορτή της μητέρας.
Αξίζει να το διαβάσετε!
Γράφτηκε στις 2 Μαΐου 2013
Η ΜΑΝΑ
Μάνα ειν΄ ότι γεννάει
και που κάνει απογόνους
που στον τοκετό πονάει
με φρικτούς της γέννας πόνους.
Μάνα είναι η πηγή
που αστείρευτα πηγάζει
κάθε τι πάνω στη γη
και ποτέ δεν ησυχάζει.
Συνεχώς γεννοβολάει
και πληθαίνει η ζωή
στο κορμί της κουβαλάει
την ψυχή και την πνοή.
Μάνα σύμβολο αγάπης
της χαράς και της στοργής
δίνει γιατρειάς το χάπι
εις τους πόνους της ψυχής.
Μάνα λέμε στη χαρά μας
στη μεγάλη στεναχώρια
και σε κάθε συμφορά μας
σ΄ όλα της ζωής τα ζόρια.
Μάνα όλοι αναφωνούμε
οι μικροί και οι μεγάλοι
σαν χαιρόμαστε ή πονούμε
στης ζωής την βιοπάλη.
Μάνα ειν η θεία λέξη
που την λεν όλα τα χείλη
και που προκαλεί την έλξη
της ψυχής μέσα στην ύλη.
Μάνα λέμε όταν κλαίμε
Και στεναχωριόμαστε
μάνα λέμε σαν γελάμε
και ευχαριστιόμαστε.
Σαν την μάνα δεν ειν άλλη
λέξη τρυφερή γλυκιά
χαρωπή τόσο μεγάλη
σαν μας έχει αγκαλιά.
Μάνα είναι ένας πόλος
θετικός που ελκύει τα πάντα
το γνωρίζει ο κόσμος όλος
εις τα κάθε τι συμβάντα.
Είναι πανταχού παρόν
κι αγάπη της ειν τόση
στο παιδί της από μωρό
μα και όταν μεγαλώσει.
Μάνα το παιδί φωνάζει
πάντα και σε κάθε μέρος
σαν γελά η αναστενάζει
μα και όταν είναι γέρος.
Βογκεί κι επικαλείται
στα βαθιά του γηρατειά
την μανούλα του να είχε
να του δώσει γιατρειά.
Μάνα λέμε στις χαρές μας
στα ωραία της ζωής μας
μάνα και στις συμφορές μας
κι όταν βγαίνει η ψυχή μας.
Σαν της μάνας τη στοργή
δεν υπάρχει άλλη καμία
ειν μοναδική στη γη
ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ