Ένα από αυτά:

Διάλογος ποιητικός, με τον φίλο 
Ευάγγελο Ευαγγελάτο, παιδίατρο-ζωγράφο-ποιητή

21 Μάρτη Ποιητικά, 2017

Νάναι καλά η στιγμή

που γράφεις για να τραγουδάς

Ζωή με τη ζωή αναστήσας! (ανασταίνεις)

Οι στίχοι σου με αφύπνισαν
Ανήμερα, τη μέρα ποίησης.
Ήμουν σε λήθαργο
Απόφαση να σιωπήσω
Γιατί να τραγουδήσω;

Θεράποντας αληθινός, με γέμισε η χαρά σου
Πλήρωση, πλατιά ανακούφιση
Γέννα –γονιμοποίηση, γίνεται στιγμιαία,
Δεν είναι εννιάμηνη στο πνεύμα.
Αυτή είναι η αγάπη;
Ελεύθερα, αβίαστα να σου γεννάει στίχους;

Οι λέξεις σπέρμα γόνιμο
Με γέμισαν ανθρώπους,
Οι στίχοι λογοτέχνημα, βαθειά εννοιολογία
Φώναξαν:
Ξύπνησε, μην ξεχνάς πως ξέρεις και να τραγουδάς!

Τι άλλο είναι η Ποίηση;
Ένα σπρώξιμο,
να μην ξεχνάς, πως ξέρεις και να τραγουδάς!

Απάντηση στην δική σου, παρακάτω,
Παγκόσμια κραυγή αγάπης!
Σ.Α.Π

«21 Μαρτίου 2017
Προσεχτικά απαγγέλλει η ποίηση σήμερα στη γιορτή της
Στο πυκνό της ορίζοντα προσπάθησα να
δω να προβάλλει και ο χαρταετός των στίχων μου
Αλλά ο αντίλαλος τους είχε ασφαλιστεί καλά μεσ’ την ανάγκη της εποχής που γράφτηκαν
Στροβιλίστηκα μέσα σε μια θάλασσα λέξεων να θυμηθώ
Λέπι -λέπι κάθε γράμμα κολλούσε επάνω μου και κατάπινα τους αφρούς τους, σιωπηλά
Ξάφνου σε μια οθόνη αντικατοπτρισμού απλώθηκε μέσα από δένδρα ηπείρους πόλεις, πολέμους, ανθρώπους και βουνά
ένα πανώ με το στίχο «σ’αγαπώ» αντεμένο στα σύρματα της άνοιξης δίπλα στα χελιδόνια»

Ευάγγελος Ευαγγελάτος