Τώρα τιμής ένεκεν κλήθηκα από τον αγαπητό μου μαέστρο και τους χορωδούς να συνοδεύσω την Χορωδία και μαντολινάτα της Λειβαθους στο 15ο χορωδιακό Φεστιβάλ (κοσμικής μουσικής) Λευκάδας το Σαββατοκύριακο 23-24 Νοεμβρίου. Την Κυριακή η χορωδία θα έψελνε σε Λειτουργία στην Παναγία των Ξένων της πόλεως της Λευκάδας στην οποία θα ιερουργούσα. Την χορωδία καταρτίζει και διευθύνει ο αγαπητός σ’ όλους μας, και σε μένα ιδιαίτερα, Βασίλης Καλογηράς του οποίου υπήρξα δάσκαλος στα πρώτα χρόνια της μαθητείας του στην εκκλησιαστική μουσική και τώρα τον καμαρώνω για την κατάρτισή του αλλά και το ήθος του.

Ο Βασίλης εκτός που γνωρίζει την ευρωπαϊκή μουσική και αρμονία, παίζει όργανα, είναι και άριστα καταρτισμένος ψάλτης που μόνος ή με την χορωδία του προσφέρει λατρευτική απόλαυση στο φιλόθρησκο λαό στη Λακύθρα άλλα και στα πανηγύρια ανά την Κεφαλονιά που ψάλλει την βυζαντινή αλλά και την κεφαλλονίτικη, καθώς και την ευρωπαϊκή μουσική.

Η Λευκάδα νησί των Επτανήσων, με μετοχή στον επτανησιακό πολιτισμό, με ανεπτυγμένη πνευματική κίνηση και πνευματικούς ανθρώπους δεν υστερεί στην χορωδιακή μουσική. Έτσι η Νέα Χορωδία Λευκάδος με την Περιφερειακή Ενότητα Λευκάδος συνδιοργάνωσε το 15ο Χορωδιακό Φεστιβάλ στο οποίο έλαβαν μέρος πέντε χορωδίες: Ο Ορφεύς Λευκάδος με μαέστρο της χορωδίας και τεχνικό διευθυντή της Μαντολινάτας τον Κωνσταντίνο Τσίντζα. Η Χορωδία Λευκίμης Κέρκυρας με μαέστρο της χορωδίας και Μαντολινάτας τον Σπύρο Σμοῒλη και στο πιάνο την ειρήνη Πολίτη. Το Φιόρο του Λεβάντε της Ζακύνθου με μαέστρο τον Διονύση Μαλλιά. Την Δημοτική Χορωδία Λειβαθούς με διευθυντή τον Βασίλειο Καλογηρά και στο πιάνο την Τζουλιέτα Μωραῒτη και την Νέα Χορωδία Λευκάδος με μαέστρο την Μαρία- Κυριακή Αραβανή και στο πιάνο τον Αλέξανδρο Κωνσταντακόπουλο.

Ο μουσικοφιλολογικός ΄Όμιλος Λευκάδας ΟΡΦΕΥΣ με την μικτή χορωδία του από το 1937 και τη μαντολινάτα του από το 1938, εκτός των άλλων, καταξιώνοντας τον τίτλο του, έχει καταγράψει τα Αγιομαυρίτικα, τραγούδια Λευκαδίων στιχουργών και ποιητών μελοποιημένα από το δικό τους μουσικοσυνθέτη και Διευθυντή επί τριάντα χρόνια της χορωδίας Διονύση Γράψα. Επαινετή πράξη και παραδειγματική. Πέντε τέτοια τραγούδια ακούσαμε την βραδιά εκείνη από τη χορωδία με διευθυντή τον Κωνσταντίνο Τσίντζα από τα οποία τα δύο ήταν εναρμονισμένα από το μαέστρο της. Με το τελευταίο παραδοσιακό κεφαλλονίτικο τραγούδι Γιαλό - Γιαλό, αγκάλιασαν όλη την Επτάνησο: Κεφαλονιά και Ζάκυνθος Κέρκυρα και Λευκάδα Παξοί Ιθάκη Κύθηρα, στολίζουν την Ελλάδα, και όχι μόνο τέσσερα από τα νησιά της.

Από την παναρμόνιο Κέρκυρα με τις πολλές χορωδίες και φιλαρμονικές απολαύσαμε την υπεραιωνόβια, αφού η αρχή της ανάγεται στις αρχές του 20 αιώνα, μικτή Χορωδία με μαντολινάτα της Λευκίμης, που σκοπό έχει τη διατήρηση της επτανησιακής κληρονομιάς, το λαϊκό τραγούδι της Επτανησίου, την καντάδα, με τρία τραγούδια σύγχρονων συνθετών και τις περίφημες καντάδες: Μια μόνη ποθώ και λατρεύω του Σπύρου Μπεκατώρου και Ένα κορίτσι εις το λαιμό του, του Ν. Πλαταίου. Η χορωδία παράλληλα ψάλλει τετράφωνη Λειτουργία με τη συνοδεία οργάνου.

Παρούσα και η ολόανθη Ζάκυνθος με τη μικτή χορωδία του Πολιτιστικού Σωματείου Το φιόρο του Λεβάντε, 45-50 ατόμων που αφιλοκερδώς προσφέρονται στη σύμπτυξη χορωδίας με σκοπό τη διατήρηση, προώθηση και διάδοση κυρίως της Ζακυνθινής μουσικής,καθώς και την εκμάθηση σε σχολές της μουσικής. Απολαύσαμε πέντε μονοφωνικά τραγούδια σύγχρονων συνθετών, εναρμονισμένα από το μαέστρο της Δ. Μαλλιά, από εκείνα που στα Επτάνησα ομορφαίνουν με τη αρμονία και αντίστιξη που Επτανήσιοι μουσουργοί τα περιβάλλουν και την μαντολινάτα που τα συνοδεύει.

Η Δική μας, της Λειβαθούς, ιδρύθηκε το 1994 και λειτουργεί υπό την αιγίδα της Κοινωφελούς Επιχειρησης του πρώην Δήμου Κεφαλονιάς. Αριθμοί περί τους σαράντα χορωδούς και δέκα μουσικούς (ορχήστρα) και έχει βέβαια, όπως και οι άλλες επτανησιακές, σκοπό να διατηρήσει και προβάλλει το επτανησιακό τραγούδι. Έχει δώσει επιτυχημένες συναυλίες μεταξύ των οποίων και στο Μέγαρο Μουσικής στην Αθήνα. Συμμετέχει στα πολιτιστικά δρώμενα του τόπου αλλά και με το εκκλησιαστικό τμήμα της στα πανηγύρια και θρησκευτικές τελετές της Κεφαλονιάς. Από το 2016 λειτουργεί επίσημα και το «Μουσικό- χορωδιακό εργαστήρι Λειβαθούς» που απευθυνεται σε παιδια. Έχω παρατηρήσει, και απόψε τα παρατήρησα, ότι οι κεφαλλονίτικες σύγχρονες χορωδίες ενθουσιάζουν το κοινό, που συνεγείρεται όταν τις ακούει. Αυτό δεν μπορεί παρά να έχει σχέση με το ζωηρό χαρακτήρα του Κεφαλλονίτη, γεγονός που προδιαθέτει τον κόσμο απέναντι σε κάθε τι κεφαλλονίτικο. Μια χορωδία όπως η εν λόγω ζωντάνεψε το ακροατήριο της Λευκάδας που εκφράστηκε με ζωηρό χειροκρότημα. Ο Ηγούμενος της Φανερωμένης που καθόταν δίπλα μου ζωήρεψε και αυτός και εντυπωσιασμένος από την τεράστια μπάσα φωνή του Σπύρου του Πολλάτου με ρώτησε, ποιός είναι αυτός ο γέρος;… γέρος ο Σπύρος !!! Στο τέλος χειροκρότησε κι’ αυτός ένθερμα, όπως και το κοινό το οποίο μου φάνηκε φιλικό και καλλιεργημένο που καταλάβαινε και φυσικά απολάμβανε τη χορωδιακή αρμονική μουσική, παρόλο που η Λευκάδα με το ένα της πόδι πατάει στη στεριανή Ελλάδα. Από τη Χορωδία της Λειβαθούς ακούστηκαν τραγούδια των κεφαλλήνων συνθετών Γ. Περλιγγή, Ωραία Κεφαλονιά, Δ. Στελλακάτου, Ο κυνηγός, Δ. Λαυράγκα, Λαλούν τ’ αηδόνια, Σ. Μαρκάτου. Το Καράβι αλλά και του μαέστρου Γρηγόρη Βαγγελάτου Στον κήπο του νησιού μας καθώς και του Βασίλη Καλογηρά, Κεφαλονιά μου όμορφη.

Η Χορωδία που έκλεισε τη βραδιά με την άψογη και ραφινάτη διεύθυνση μιας χαριτωμένης νέας γυναίκας και την κατασταλτική μουσική της ήταν η «Νέα χορωδία Λευκάδος» του ομώνυμου Μουσικοχορευτικού Ομίλου με πλούσια συμβολή στην ανάπτυξη του πνευματικού και καλλιτεχνικού επιπέδου της Λευκάδας, με τα τμήματα μικτής χορωδίας, μαντολινάτας, χορού που λειτουργεί, και συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Μετά την μουσική πανδαισία που παρέθεσαν οι επτανησιακές χορωδίες στο κατάμεστο Φουαγιέ του Ανοιχτού Θεάτρου Λευκάδος ενώπιον ενός καλλιεργημένου και νοήμονος ακροατηρίου, οι χορωδοί απόλαυσαν το πλούσιο δείπνο που τους παρατέθηκε στην Ταβέρνα του Γιάννη στη Λυγιά και επέστρεψαν για κατάκλιση στο παραλιακό ξενοδοχείο «Λευκάς» που οι διοργανωτές του φεστιβάλ φιλόξενα διέθεσαν.

Η επιστροφή είχε προγραμματιστεί για το απόγευμα της Κυριακής μέσω Αστακού, απ’ όπου και ήλθαμε, αφού προηγουμένως το πρωί η χορωδία μας θα έψελνε στον ιστορικό Ναό της Παναγίας των Ξένων.. Δυστυχώς ο καιρός δεν μας επέτρεψε περαιτέρω χαρές και απολαύσεις, έπρεπε να επιστρέψουμε για να μη αποκλειστούμε. Ο μόνος τρόπος, τόπος και ώρα ήταν την μία το μεσημέρι από την Κυλλήνη, αφού μετά ο καιρός θα χειροτέρευε και θα διακόπτονταν οι συγκοινωνίες. Έτσι τις πέντε το πρωί αναχωρήσαμε με την καρδιά γεμάτη αγαλλίαση για ό,τι ζήσαμε στην γείτονα αγαπημένη Λευκάδα ή οποία, καθώς είπε και ο Ηγούμενος της Φανερωμένης, μας έχει δώσει τον Μητροπολίτη Δημήτριο Αργυρό και την Ηγουμένη του Αγιου μας Κασσιανή Κατηφόρη, και σκέπτομαι να ένας λόγος για μια, εκτός από πολιτιστική, εκκλησιαστική προσέγγιση …

Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Δ. Μεσολωράς

Δρ Θεολογίας- Μουσικοδιδάσκαλος