Ο παλιός Χορευτικός Σύλλογος Καμιναράτων

Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός

-Το κείμενο είναι μέρος από μεγαλύτερη μελέτη και αφιερώνεται στη μνήμη του πρωτοχορευτή

 Ευαγγέλου Σταύρου Φανού για την προσφορά του στην παράδοσή μας.

Ο χορός για τον Καμινάρη είναι βασικό και πρωτεύον στοιχείο της ζωής του, εκφράζοντας μέσα απ’ αυτόν την ψυχική του διάθεση και ζωντάνια. Κορυφώνει δε τα βήματα του σε γιορτές και πανηγύρια, καθώς και σε κοινωνικές εκδηλώσεις,  δείχνοντας έτσι την ορμή  και το κέφι που’ χουν οι κάτοικοι του χωριού.

Το παλιό χορευτικό συγκρότημα άφησε μια μεγάλη εποχή με συμμετοχές και δράσεις τόσο μέσα στο νησί όσο και στο εξωτερικό.

          Επίσης,  σημαντική ήταν η επιτυχία της παλιάς χορευτικής ομάδας στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό της Δώρα Στράτου στις αρχές της δεκαετία του 1960, στο αρχαίο Θέατρο του Πειραιά, όπου και απέσπασε το 3^ο βραβείο, αξίας 10000 δραχμών.

          Το 1962  το Χορευτικό Συγκρότημα των Καμιναράτων έδωσε παραστάσεις  σε πολλά μέρη  της Αθήνας, σε Πολιτιστικούς φορείς της Πρωτεύουσας, στους Συλλόγους και τις Αδελφότητες των Κεφαλλήνων της Αθήνας και του Πειραιά και θα αναγνωριστεί ως Συγκρότημα δομημένο που διατηρεί την παράδοση και τη λαογραφία της Κεφαλονιάς. Το 1963 θα πάρει το πρώτο βραβείο σε πανελλήνιο διαγωνισμό εκπροσωπώντας το νησί μας.

          Η πανελλήνια αναγνώριση  του Χορευτικού Συγκροτήματος Καμιναράτων,  που ωστόσο είχε σχηματιστεί σε «Σύλλογος Καμιναράτων», θα  γίνει  έπειτα από  την πρόσκληση του  Ιταλικού Eορταστικού Φεστιβάλ Χορού της Σικελίας, εκπροσωπώντας την Ελλάδα με πολλή επιτυχία.   Συγκεκριμένα θα συμμετέχει  στον Εορτασμό της «Ανθισμένης Αμυγδαλιάς» που γινόταν στην Αγκόλα της Σικελία στις 11-13 Φεβρουαρίου 1965. Το χορευτικό συγκρότημα συνόδευσαν  οι μουσικοί: Λυκούργος Τζάκης –βιολί, Νίκος Παξινόπουλος-κιθάρα, Νίκος Δώριζας (κιθάρα-ακορντεόν) και 15μελής ομάδα χορευτών.

          Ο Σύλλογος Καμιναράτων  ανανεώθηκε κατά τη δεκαετία του 1980 και πρόσφατα, το 2015  μέσα από μια ομάδα νέων ανθρώπων, παιδιά και εγγόνια των παλαιοτέρων, που σέβονται την πατρική κληρονομιά της παράδοσης, ανασυστάθηκε  πρωτίστως αναζητώντας νέα κοινωνικά και πολιτιστικά ανοίγματα και συνεργασίες, με σεβασμό σε αυτό που βρήκαν και που μπορούν να το διατηρήσουν επάξια, εκτιμώντας την, έως τώρα, καλή πορεία του Συλλόγου.

Στοιχείο χαρακτηριστικό των Καμιναράτων είναι η παλιά παραδοσιακή φορεσιά, ανδρική και γυναικεία, που αποτελεί το τελευταίο  σπουδαίο απομεινάρι της πολύ παλιάς  ενδυματολογικής παράδοσης του νησιού.

Το πίσω μέρος του πολύ παλιού γιλέκου

Η ορλάντα ή περικεφαλαία

Οι γκέτες (-φορετό ένδυμα) που τοποθετούνταν στα πόδια,

αργότερα τροποποιήθηκαν ως τράουζα, (παντελόνι)

Πάνω το φέσι ή (μπερές) με τη φούντα του