Οπως γράφει η Στέφανι Γουάτιχαουζ από το Νόρφολκ της ανατολικής Αγγλίας, η Ιθάκη, εκτός από τις συνηθισμένες ομορφιές των ελληνικών νησιών, δηλαδή τη ζεστή ηλιοφάνεια, τα αβαθή γαλάζια νερά, την ήσυχη ζωή και τα ευχάριστα γεύματα, προσφέρει κάτι μοναδικό στον επισκέπτη. Η ίδια αναφέρει πως στο νησί του Ιονίου «είχα την ευκαιρία να νιώσω την ιστορία της Ελλάδας, πίσω πάλι στην εποχή του Ομήρου. Αρχαία κτίρια και δέντρα συνυπάρχουν σε αρμονία με τη σύγχρονη εποχή, καλώντας με να συμμετέχω στην αρμονική τους συνύπαρξη».

Οι άλλοι προορισμοί της λίστας ήταν η Κωνσταντινούπολη στην Τουρκία, η Rangoon (Yangon) στη Μιανμάρ, το Whitsundays στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας, το Εθνικό Πάρκο της Τανζανίας, η κωμόπολη Κίρκενες στη βόρεια Νορβηγία, οι χώρες Κροατία, Μαυροβούνιο και Βοσνία από την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, οι μη τουριστικές περιοχές της Ρώμης στην Ιταλία, η διαδρομή με τον σιδηρόδρομο Trans-Siberian Railway που ενώνει τη Ρωσία (Σιβηρία) με την Κίνα και το Τόκιο, το Κιότο, το κάστρο Himeji, το Nikko, η Νάρα, η Χιροσίμα και το νησί Miyajima στην Ιαπωνία.