Σύμφωνα με τους δερματολόγους, ο ήλιος δρα ευεργετικά στην ψωρίαση επειδή οι υπεριώδεις ακτίνες του επιβραδύνουν τη διαδικασία της ανανέωσης των κυττάρων της επιδερμίδας.

Ωστόσο, δεν αποτελεί κανόνα, καθώς κάποιες μορφές ψωρίασης, όπως η φλυκταινώδης ή η ερυθροδερμική μπορούν να επιδεινωθούν.

Η ακμή είναι άλλη μια δερματική πάθηση που «βοηθά» ο ήλιος, διότι μειώνει το προπιονικό βακτηρίδιο, μια από τις αιτίες που προκαλούν την ακμή.

Στην περίπτωση, όμως, του επιχείλιου έρπη, η ηλιακή ακτινοβολία μπορεί να τον επιδεινώσει ή και προκαλέσει υποτροπή.

Στην περίπτωση της λεύκης, που είναι μία αυτοάνοση δερματοπάθεια, όπου ο ίδιος ο οργανισμός καταστρέφει τα μελανοκύτταρα και έτσι δεν παράγεται μελανίνη σε ορισμένα σημεία του σώματος (το δέρμα ασπρίζει) μπορεί να επιδεινωθεί, αν υπάρχει μεγάλη έκθεση στον ήλιο. Αν και η ελεγχόμενη έκθεση στην υπεριώδη ακτινοβολία αποτελεί την κυριότερη θεραπευτική προσέγγιση για τη λεύκη, ένα σοβαρό ηλιακό έγκαυμα μπορεί να την επιδεινώσει.

Τόσο η λεύκη όσο και η ψωρίαση εμφανίζουν το φαινόμενο Koebner, που χαρακτηρίζεται από επέκταση της νόσου μετά από έγκαυμα ή τραυματισμό.

Θα πρέπει να προστατεύουμε τις περιοχές που έχουν υποστεί λεύκη με ένα αντηλιακό με υψηλό δείκτη προστασίας.

Ο ήλιος σε ορισμένους ανθρώπους μπορεί να προκαλέσει αλλεργία συνήθως λίγες ώρες μετά την έκθεση σε αυτόν. Η αλλεργία εκδηλώνεται με ερυθρότητα, πρήξιμο και φυσαλίδες στα σημεία του δέρματος που είναι εκτεθειμένα στον ήλιο, κατά κανόνα στο ντεκολτέ, τους ώμους, τα μπράτσα, το λαιμό και σπάνια στο πρόσωπο.

Η φωτοαλλεργία υποχωρεί όσο μαυρίζουμε, επανέρχεται όμως συχνά το επόμενο καλοκαίρι με τα πρώτα μπάνια.

Για να είστε απόλυτα προστατευμένοι, θα πρέπει να γνωρίζετε ποιος είναι ο φωτότυπος σας, που καθορίζεται από το χρώμα του δέρματος, των μαλλιών και των ματιών κάθε ανθρώπου.