Η κατανάλωση βουτύρου σχετίζεται πολύ λίγο με την πρόωρη θνησιμότητα και καθόλου με τις καρδιοπάθειες ή τα εγκεφαλικά, ενώ μάλιστα φαίνεται να προστατεύει σε ένα βαθμό από το διαβήτη τύπου 2, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική μελέτη.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Νταρίους Μοζαφαριάν της Σχολής Επιστήμης της Διατροφής του Πανεπιστημίου Ταφτς της Βοστώνης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "PLoS One", αξιολόγησαν (μετα-ανάλυση) 15 προηγούμενες έρευνες από διάφορες χώρες, που συνολικά αφορούσαν πάνω από 636.100 άτομα. 

Αυτά παρακολουθήθηκαν επί δέκα έώς 23 χρόνια, στη διάρκεια των οποίων υπήρξαν 28.271 θάνατοι και 9.783 διαγνώσθηκαν με καρδιοπάθεια.

Η μέση ημερήσια κατανάλωση βουτύρου ανά άτομο κυμαινόταν από το ένα τρίτο μιας μερίδας έως τις 3,2 μερίδες. Ως μερίδα βουτύρου θεωρήθηκαν τα 14 γραμμάρια τη μέρα ή περίπου ένα κουτάλι της σούπας.

Το βούτυρο περιέχει αρκετά κορεσμένα λίπη, που γενικά θεωρούνται «κακά» λίπη. 

Όμως η νέα επιδημιολογική μελέτη διαπίστωσε πολύ μικρή έως ασήμαντη συσχέτιση της ποσότητας βουτύρου που καταναλώνει κανείς μέσα στη μέρα, με τον κίνδυνο να πεθάνει πρόωρα ή να έχει καρδιοπάθεια.

Η κατανάλωση μιας μερίδας βουτύρου τη μέρα σχετίζεται με μια οριακή αύξηση κατά 1% του κινδύνου πρόωρου θανάτου, αλλά και με μια μείωση κατά 4% του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη τύπου 2.

«Συνοπτικά, τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το βούτυρο δεν θα έπρεπε ούτε να δαιμονοποιείται, ούτε και να θεωρείται σημαντικό για μια καλή υγεία», δήλωσε ο Μοζαφαριάν και τόνισε ότι χρειάζεται περισσότερη διερεύνηση η πιθανή θετική επίδραση του βουτύρου στον διαβήτη.

«Μολονότι όσοι τρώνε περισσότερο βούτυρο, γενικά κάνουν χειρότερη διατροφή και ακολουθούν πιο ανθυγιεινό τρόπο ζωής, η επίδραση του βουτύρου φαίνεται να είναι λίγο-πολύ ουδέτερη. 

Αυτό δείχνει ότι το βούτυρο είναι μια ενδιάμεση τροφή: πιο υγιεινό από τη ζάχαρη ή το άμυλο, όπως το άσπρο ψωμί ή οι πατάτες, αλλά πιο ανθυγιεινό από πολλές μαργαρίνες και μαγειρικά έλαια που έχουν υγιεινά πίπη, όπως το έξτρα παρθένο ελαιόλαδο και το σογιέλαιο», δήλωσε η ερευνήτρια Λόρα Πίμπιν.

Οι ερευνητές επεσήμαναν ότι το πρόβλημα τελικά δεν είναι τόσο το ίδιο το βούτυρο, όσο το πού το απλώνει κανείς, π.χ. πάνω σε λευκό ψωμί, ή με τι το συνδυάζει, π.χ. με πατάτες.

Η δαιμονοποίηση του βουτύρου και γενικότερα των κορεσμένων λιπών είχε αρχίσει από τη δεκαετία του ΄50, όμως νεότερες έρευνες έρχονται σταδιακά να τα απενοχοποιήσουν, σε ένα βαθμό τουλάχιστον. 

Οι καρδιολόγοι και άλλοι ειδικοί συνεχίζουν πάντως να προειδοποιούν ότι η μεγάλη κατανάλωση βουτύρου μπορεί να βλάψει και σε καμία περίπτωση δεν δίνουν το «πράσινο φως» να τρώει κανείς όσο θέλει.