«Ο καρκίνος είναι μια μεγάλη πανδημία. Ίσως και μεγαλύτερη από τον κορωνοϊό. Ο καρκίνος είναι αυτός που πρέπει να μας ταρακουνήσει. Το μήνυμα που έχουμε επιλέξει για την καμπάνια ενημέρωσης για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου είναι: Μη φοβηθείς και μην αργήσεις, με την έννοια ότι η πρόληψη είναι αυτή που σώζει ζωές. Σκεφτείτε ότι το 50% των περιπτώσεων του καρκίνου, θα μπορούσε να έχει προληφθεί, εάν και μόνο τροποποιούσαμε καθημερινές συνήθειες και την στάση ζωής μας. Για παράδειγμα, αν δεν καπνίζαμε, ο καρκίνος του πνεύμονα θα ήταν ένα από τα πιο σπάνια νεοπλάσματα».

Τι πρέπει να αλλάξουμε στην καθημερινότητά μας

«Υγιεινή τροφή, άσκηση, μείωση του αλκοόλ . Αν τα κάνουμε αυτά θα μπορέσουμε να προλάβουμε το 50% των καρκίνων, αποδεδειγμένα. Πρέπει να υιοθετηθεί και η κουλτούρα πρόληψης η οποία πρέπει να ξεκινάει από τα παιδιά. Πρέπει να την αποκτήσουν για να μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο μέλλον. Θα έπρεπε να υπάρχει ακόμα και μάθημα. Ήδη η εταιρεία μας, ετοιμάζεται να δραστηριοποιηθεί με δράσεις. Έχουν γίνει και στο παρελθόν, αλλά ετοιμαζόμαστε να κάνουμε πιο στοχευμένες και ουσιαστικές δράσεις στα σχολεία και στα παιδιά».

Ηλικίες και νόσηση

«Οι περιπτώσεις καρκίνου αυξάνονται και γι’ αυτό υπάρχουν σοβαροί λόγοι. Για παράδειγμα, ο καρκίνος είναι μια νόσος της τρίτης ηλικίας, άρα όσο μεγαλύτερη είναι η επιβίωση – που ήδη έχει αυξηθεί το προσδόκιμο επιβίωσης – τόσο πιο συχνή θα γίνεται αυτή η πάθηση. Απ’ την άλλη όσο πιο έγκαιρα  δρούμε στην στοχευμένη διάγνωση, όσο καλύτερους και περισσότερους τρόπους έχουμε να ανιχνεύσουμε τον καρκίνο και αυτό μεταφράζεται σε αύξηση των περιπτώσεων καρκίνου. Αυτό όμως που παρατηρείται είναι ότι μπορεί να έχουμε αύξηση περιπτώσεων καρκίνου, αλλά έχουμε μείωση θανάτων και έχουμε μεγάλο αριθμό αυτών που επιβίωσαν από καρκίνο. Αυτό σημαίνει ότι όσο πιο νωρίς αντιληφθείς τον καρκίνο – σε πιο πρώιμο στάδιο – τότε είναι και δυνητικά ιάσιμος. Και οι νέες θεραπείες βοηθούν στην επιβίωση».

Πανδημία και καρκίνος

«Εδώ έχουμε ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα. Παγκοσμίως, χάνονται νέες περιπτώσεις καρκίνων και όταν διαγιγνώσκονται αυτό γίνεται σε πιο προχωρημένο στάδιο. Έχει ελαττωθεί ο αριθμός των μαστογραφιών ή της κολονοσκόπησης… Αυτό  διότι λόγω της πανδημίας δεν προσέρχεται ο κόσμος για να υποβληθεί σε εξετάσεις προληπτικού ελέγχου. Έχει φανεί ότι χάνουμε νέες περιπτώσεις, θα τις διαγνώσουμε σε πιο προχωρημένο στάδιο και θα έχουμε περισσότερους θανάτους από καρκίνο και αυτό θα είναι συνέπεια της πανδημίας. Και εγώ το έχω ζήσει με πολλούς ασθενείς, που έρχονται αργά και ο αριθμός των θεραπειών είναι περιορισμένος».

«Ο κορωνοϊός πάντως, τους πάει πίσω τους ασθενείς. Όταν χρειάζονται αρνητικό μοριακό τεστ για να υποβληθούν στην θεραπεία τους και όταν κάποιος είναι σε μεταστατικό στάδιο και πρέπει να ακολουθεί το ημερολόγιο, ακριβώς όπως είναι…Μια νόσηση από κορωνοϊό μπορεί να πάει πολύ πίσω τους ασθενείς».

Άντρες ή γυναίκες

«Παγκοσμίως οι περισσότεροι νοσούντες είναι άντρες. Βέβαια αυτό έχει να κάνει και με το νεόπλασμα. Δεν θα δούμε δηλαδή περισσότερους άνδρες με καρκίνο του μαστού (υπάρχει στους άνδρες, αλλά είναι πολύ περιορισμένος ο αριθμός). Όμως ο καρκίνος του πνεύμονα είναι το ίδιο συχνός και στους άντρες και στις γυναίκες. Για τον καρκίνο του πνεύμονα μπορεί να φταίνε και κάποια αδενοκαρκινώματα, τα οποία να οδηγούν σε εμφάνιση καρκίνου στον πνεύμονα, κάτι που είναι και πιο σπάνιο».

Εμβόλιο καρκίνου

«Δεν υπάρχει ακόμα γιατί ο καρκίνος είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία. Είναι πολύπλοκα τα μονοπάτια, από όταν ενεργοποιηθεί η σηματοδότηση οδηγούν στον καρκίνο. Άρα στοχεύοντας ένα μονοπάτι και φέρεις ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, κάποια στιγμή θα γίνει αντίσταση σε αυτό και θα δημιουργηθούν άλλοι κλώνοι που θα είναι πιο ανθεκτικοί. Άρα ο καρκίνος είναι τόσο πολύπλοκος που δεν αρκεί ένα εμβόλιο ή ένα φάρμακο. Εκείνο όμως που πρέπει να γίνει είναι η πρόληψη και το εμβόλιο του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας. Αυτό είναι το σημαντικό. Ένα εμβόλιο για τον HPV».

Καρκίνος: Ένα κοινωνικό πρόβλημα

«Ο καρκίνος έχει εξελιχθεί σε ένα κοινωνικό πρόβλημα γιατί όταν νοσεί ένας ασθενής δεν νοσεί μόνο αυτός αλλά και η οικογένεια του. Έχουμε ένα τρίπτυχο: γιατρός, ασθενής, οικογένεια. Αυτό το τρίπτυχο αλληλοεπιδρά μεταξύ του, προκειμένου να είναι όλοι μαζί κοντά, σε όλο το “ταξίδι”. Όταν επηρεάζεται η οικογένεια – οι φροντιστές, αυτό έχει αντίκτυπο στην κοινωνία, στην αποδοτικότητα. Πολλές φορές οι φροντιστές βάζουν σε δεύτερη μοίρα την προσωπική του ζωή. Έχει λοιπόν αντίκτυπο στην κοινωνία. Και η ψυχολογική υποστήριξη είναι πολύ σημαντική από την αρχή έως το τέλος. Αρνούνται να δεχτούν ότι νοσούν από καρκίνο. Πρέπει να είναι κάποιος να τους στηρίζει. Είναι απαραίτητη η υποστήριξη».

Τι μας φοβίζει και δεν λέμε την λέξη καρκίνος;

«Νομίζω ότι πλέον πρέπει να σταματήσει ο καρκίνος να αποκαλείται κακιά αρρώστια ή κακό σπυρί και πιστεύω ότι σε μεγάλο βαθμό αυτό έχει σταματήσει, ειδικά την τελευταία πενταετία. Τον καρκίνο θα πρέπει να τον λέμε με το όνομά του. Είναι καρκίνος. Δεν έχει την μορφή που είχε πριν από μερικά χρόνια. Μπορεί να προληφθεί και να θεραπευτεί, σε πρώιμα και προχωρημένα στάδια. Δεν έχω δει κάποιον ασθενή που να μην θέλει να μάθει την αλήθεια. Ότι έχει καρκίνο δηλαδή. Άλλωστε με βάση στοιχεία, ο καρκίνος τείνει να γίνει μια χρόνια νόσος (αυτό επειδή έχει μεγαλώσει το προσδόκιμο ζωής των νοσούντων)».

Το μήνυμα της ημέρας: Η πρόληψη πρέπει να είναι στάση ζωής, είναι αυτή που σώζει τις ζωές. Δεν χτυπάμε ξύλο για να μην μας συμβεί. Τρεφόμαστε υγιεινά, αθλούμαστε, δεν καπνίζουμε, περιορίζουμε το αλκοόλ και ηλιοθεραπεία μόνο με αντιηλιακό.