Λίγα λόγια για την αγαπημένη μας Σούλα Μανέτου

Από τους συναδέλφους της, παλιούς και νέους, στο Γυμνάσιο και το Λύκειο Κεραμειών

Τη μέρα που κλείσαμε για Χριστούγεννα μας χαιρέτησε όλους με μια μεγάλη αγκαλιά. Κι όταν γυρίσαμε, με μια μεγάλη αγκαλιά μας υποδέχτηκε και μας ευχήθηκε καλή χρονιά. Κι ας έπρεπε την επόμενη μέρα να φύγει, μετά από κάποια ανησυχητικά σημάδια που έδειξαν οι εργαστηριακές εξετάσεις. Παρασκευή, 26 Απρίλη, τελευταία μέρα των μαθημάτων πριν από το Πάσχα, η Σούλα δεν ήταν εκεί για να χαιρετηθούμε. Λίγο αφότου χτύπησε το τελευταίο κουδούνι, έφτασε και η είδηση στις Κεραμειές: Η Σούλα, η αγαπημένη μας συνάδελφος και Διευθύντρια του Βαλλιανείου Λυκείου Κεραμειών, είχε φύγει για το μεγάλο ταξίδι.

Παιδί των Κεραμειών και η ίδια, υπηρέτησε στα σχολεία μας, Γυμνάσιο και Λύκειο, στο μεγαλύτερο μέρος της επαγγελματικής της σταδιοδρομίας. Δίδαξε την επιστήμη της, τη Φυσική, με ενθουσιασμό, πάθος, και απέραντη αγάπη για τους μαθητές της… Κι όταν έγινε Διευθύντρια του Λυκείου, αυτό το πάθος, ο ενθουσιασμός, και πάνω απ’ όλα η αγάπη, ήταν οι πιο καθοριστικοί παράγοντες στο παιδαγωγικό της έργο. Πάντα κοντά στα παιδιά, με μητρική αγάπη, ήταν πάντα εκεί για κάθε πρόβλημά τους, για κάθε ανησυχία τους, διαθέσιμη πάντα να κουβεντιάσει, να ερευνήσει σε βάθος κάθε τι, να κινητοποιήσει τους γονείς, τους καθηγητές, τις μαθητικές κοινότητες, στοχεύοντας περισσότερο στη διαμόρφωση ολοκληρωμένων και ευτυχισμένων ανθρώπων παρά στις μετρήσιμες βαθμολογικές επιδόσεις, και πιστεύοντας ότι κάθε ζήτημα μπορεί να λυθεί με συζήτηση, με ανοιχτό μυαλό, με κατανόηση, με διαλλακτικότητα. Πάντα μπροστά και στα όμορφα (στις γιορτές, στις εκδρομές, στις αθλητικές δραστηριότητες) και στα δύσκολα, με βλέμμα άγρυπνο και αστείρευτη στοργή για όλους. Και την ίδια στιγμή, απίστευτα οργανωτική, ένας «μαέστρος» που μπορούσε να διευθύνει και ταυτόχρονα να ακούει όλα τα όργανα της «ορχήστρας» του σχολείου, είτε αυτά βρίσκονταν στην έδρα, είτε στο θρανίο. Άνθρωπος που ενθάρρυνε τη συνεργασία, που ενδυνάμωνε τη θέληση όλων να προσφέρουν ακολουθώντας το παράδειγμά της.

Αγαπημένη συνάδελφος, μέλος της μεγάλης οικογένειας των Κεραμειών, όπου οι σχέσεις ανάμεσα στους συναδέλφους, παλιούς και νέους, δεν είναι τυπικά επαγγελματικές, είναι αδελφικές, σχέσεις αγάπης. Δυναμική στους συλλόγους και στο συνδικαλιστικό κίνημα, αμέριστα υποστηρικτική στους νέους συναδέλφους, ήταν και για όλους εμάς πάντα εκεί, για να ακούσει το πρόβλημά μας, για να κάνει τα πάντα για να βοηθήσει, να διευκολύνει, να προστατεύσει κάθε συνάδελφο, να κουβεντιάσει μαζί του, ακόμα και να προστρέξει στο πλευρό του σε περίπτωση ασθένειας ή άλλης ανάγκης, χωρίς να υπολογίσει το δικό της πρόγραμμα και τον δικό της χρόνο. Πάνω απ’ όλα φίλη, φίλη αληθινή και ανιδιοτελής. Που παρέμεινε φίλη και όταν απέκτησε θέση ευθύνης, που διοχέτευε όλη την ενέργεια και τις εξαιρετικές διοικητικές της ικανότητες για να λειτουργεί ένας δυναμικός αλλά και ευαίσθητος χώρος όπως είναι το σχολείο άψογα, ως την τελευταία λεπτομέρεια, χωρίς ποτέ να στοχεύει στην προσωπική της προβολή, και πάντοτε υπερασπιζόμενη το κοινωνικό αγαθό της δημόσιας εκπαίδευσης.

Απ’ αυτή, τη μεγάλη μας οικογένεια καθηγητών και μαθητών, παλιών και καινούριων, η Σούλα θα λείψει πολύ, πάρα πολύ… Είναι πολύ οδυνηρό για όλους μας τούτο το ταξίδι της, τόσο οδυνηρό όσο άδικο είναι ένας τόσο σπουδαίος άνθρωπος με τόσο ανοιχτή καρδιά και τόσο απλόχερη προσφορά να φεύγει από κοντά μας τόσο νωρίς, ενώ είχε τόσα πολλά πράγματα ακόμη να προσφέρει, ενώ είχε τόσο πολλή αγάπη ακόμα να δώσει.

Ακόμα πιο οδυνηρό είναι το ταξίδι αυτό για την οικογένειά της, τους δικούς της ανθρώπους που υπεραγαπούσε και δεν πρόλαβε να χαρεί. Η σκέψη όλων μας, πέρα από τα τυπικά συλλυπητήρια, είναι κοντά τους.

Μα, κι αν θα μας λείψουν η σβελτάδα, το γέλιο και ο ενθουσιασμός της, η Σούλα δεν θα φύγει ποτέ από το σχολείο. Θα είναι πάντα ανάμεσά μας, θα είναι πάντα συγκάτοικος στις καρδιές όλων μας. Εκεί που κανένα φυσικό αίτιο δεν μπορεί να παρέμβει και να αλλάξει την πορεία των πραγμάτων. Εκεί που η Σούλα έχει αφήσει το περίσσευμα της αγάπης της. Εκείνο που η ίδια δεν πρόλαβε να μοιράσει απλόχερα.

Αυτό το περίσσευμα αγάπης είναι η περιουσία μας. Μ’ αυτό το περίσσευμα αγάπης θα προχωρήσουμε για το καλό των σχολείων μας, έτσι όπως θα ήθελε κι εκείνη. Γιατί αυτό το περίσσευμα αγάπης έχει τη μαγική ιδιότητα να μη στερεύει ποτέ, να πολλαπλασιάζεται, να μεταδίδεται από καρδιά σε καρδιά, από ψυχή σε ψυχή.

Γι’ αυτό, το πιστεύουμε βαθιά, εδώ θα είναι πάντα η Σούλα μας. Στις Κεραμειές. Με μια μεγάλη αγκαλιά, όπως πάντα.