Η Νιόβη Καμπίτση παρουσιάζει στον Inkefalonia 89,2 Χριστουγεννιάτικες Κεφαλονίτικες συνταγές που χάθηκαν στα βάθη του χρόνου!
Στην εκπομπή “Μέρα Μεσημέρι” στον Inkefalonia 89,2 με τον δημοσιογράφο Γιώργο Χαλαβαζή, μίλησε η κα Νιόβη Καμπίτση για Χριστουγεννιάτικα έθιμα της Κεφαλονιάς .
Παραδόσεις που σαγηνεύουν με το βαθύτερο νόημά τους, την οικονομία και το τελετουργικό τους οι αναφορές της κ. Καμπίτση.
«Σύμφωνα με τις παραδόσεις και τα έθιμα του νησιού, την παραμονή των Χριστουγέννων η γεύση που κυριαρχούσε σε όλα τα σπίτια , ήταν η τηγανίτα, ένα εύκολο γλύκισμα ( ανέφερε τα υλικά), το οποίο το εμπλούτισαν ακόμη περισσότερο στην συνέχεια και γινόταν και με άλλες παραλλαγές (εξήγησε ανάλογα). Αυτές οι συνταγές βρίσκονται στα βιβλία τα δικά μου, όμως δεν τα κάνουν πλέον οι νοικοκυρές. Κάναμε και τους φιόγκους όπως τους λέμε στην Κεφαλονιά, τις κοινές δίπλες. Είχαμε και τις γεμιστές δίπλες που τις έφτιαχναν οι νοικοκυρές αλλά τις πουλούσαν και στα μαγαζιά. Σήμερα οι περισσότερες γυναίκες εργάζονται ,δεν έχουν τον χρόνο να τα φτιάξουν, τα βρίσκουν έτοιμα και τα παίρνουν, όμως είναι πολλές που έχουν το μεράκι και ασχολούνται πάρα πολύ».
«Την περίοδο αυτή υπήρχαν και γλυκά που σήμερα δυστυχώς δεν υπάρχουν, όμως εγώ συνεχίζω να τα φτιάχνω διατηρώντας την παράδοση. Μελομακάρονα δεν είχαμε ποτέ στην Κεφαλονιά , αυτά ήρθαν μετά τον σεισμό του 1953. Φτιάχνανε κουραμπιέδες , εγώ βρήκα την συνταγή με τα Μπουλ ντε νεζ (κουραμπιές της Δύσης-παραδοσιακά γλυκά των Χριστουγέννων στην Αλσατία) που τα φτιάχνανε κάποιες κυρίες και σε διάφορες γιορτές. Και στην Κέρκυρα υπάρχου τα Μπουλ ντε νεζ.
Από την Κεφαλονιά περάσανε πολλοί κατακτητές και άφησαν κατάλοιπα και έχουμε και το μπουτίνο ή πουτίνο , ένα είδος πουτίγκας, (αυτό το γλυκό το έφτιαχναν πολύ σε Αργοστόλι και Ληξούρι) το οποίο πρέπει να έμεινε από τους Ιταλούς ( ανέλυσε τον τρόπο παρασκευής του). Σήμερα φτιάχνουμε την πουτίγκα, αλλά όχι με την Αγγλική μέθοδο γιατί είναι δύσκολη
Οι κουραμπιέδες ήταν σε σχήμα ρομβοειδές , τους πουλούσαν και στα ζαχαροπλαστεία τα οποία ζαχαροπλαστεία τότε ήταν πάρα πολλά , ενώ τώρα είναι πάρα πολύ λίγα.
Τα μελομακάρονα άρχισαν τελευταία να τα φτιάχνουν και με σοκολάτα, όπως και τον κουραμπιέ , δηλαδή δεν μας αρέσει με την άχνη του και του φοράμε παλτό; Χάνει την παράδοση του , τα κάνουν τα ζαχαροπλαστεία και τα μιμούμεθα και εμείς και τα κάνουμε.
Επίσης φτιάχναμε τα σιρτζίτζουλα, τα ξεροτήγανα , τους λουκουμάδες. Υπήρχαν και κάποια άλλα μικρά γλυκά οι κλαφτές, που υπάρχουν στο ερμάριο μου. Δυστυχώς ενώ κάποιες νοικοκυρές έχουν τα βιβλία μου δεν τα φτιάχνουνε».
Πέραν των γλυκών, το ερμάριο της Νιόβης περιέχει και παραδοσιακές συνταγές φαγητών της Χριστουγεννιάτικης περιόδου. Το χοιρινό με γλυκοπατάτες (Ληξουρίου) και κυδώνια –η γαλοπούλα εισήχθη στην Κεφαλονιά τα τελευταία χρόνια- το αρνί η το κατσικάκι με τις νιές πατάτες στον φούρνο (τσερέπα). Τότε υπήρχαν τα μαγειριά τα οποία ήταν εκτός των σπιτιών και ήταν πολύ διαφορετικά.
Η κ Καμπίτση έκανε αναφορά και στο Βιενέζικο παστίτσιο που έμεινε και στην Κέρκυρα ως κατάλοιπο των κατακτητών και έκλεισε την αναφορά της με το Χριστόψωμο που κυριαρχούσε σε κάθε σπίτι , στο τι σηματοδοτούσε και σο τελετουργικό που το συνόδευε.
«Χριστός γεννιέται το φως αξαίνει» από την Νιόβη Καμπίτση και χρόνια πολλά με υγεία σε όλους.
Ακολουθεί το ηχητικό της συνέντευξης.
{https://soundcloud.com/user-46829938/nkefalonia-892-21-12-2023?si=c804be1f881d47019359213a71305fa5&utm_source=clipboard&utm_medium=text&utm_campaign=social_sharing}
Παρακάτω απο την Νιόβη Καμπίτση ''Κεφαλονιτικη πατατοσαλάτα όπως παλιά''
Η Νιόβη Φωτεινάτου - Καμπίτση γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς, όπου τελείωσε το οκτατάξιο Γυμνάσιο Θηλέων. Εργάστηκε στη Νομαρχία μέχρι τη στιγμή που παντρεύτηκε και αφοσιώθηκε στην οικογένειά της. Ζει στο Αργοστόλι και ασχολείται με τα κοινά και, προπάντων, με την παράδοση. Γράφει στον τοπικό Τύπο και σε περιοδικά της Κεφαλονιάς, για θέματα που σχετίζονται με την παράδοση. Με τη μαγειρική και τη ζαχαροπλαστική ασχολείται από παλιά. Σε ηλικία μόλις 13 ετών πήρε το πρώτο βραβείο μαγειρικής. Επίσης από μαθήτρια ασχολείται με τους παραδοσιακούς χορούς του Λυκείου Ελληνίδων, όπου παραμένει ακόμη και σήμερα στο Διοικητικό Συμβούλιο. Έχει λάβει μέρος σε πολλούς διαγωνισμούς μαγειρικής και ζαχαροπλαστικής, όπου έχει διακριθεί.