Η μητέρα μου αποτελούσε έναν καταπληκτικό συνδυασμό προοδευτικού ανθρώπου, με βαθιά αγάπη για την πατρίδα της. Ήταν ένας άνθρωπος με χιούμορ, μας άρεσε να την πειράζουμε και να της λέμε αστεία, τα οποία πάντα αντιμετώπιζε με καταπληκτική διάθεση.

Όταν ήμουν Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, περνούσαμε ένα Νομοσχέδιο το οποίο έμοιαζε με αυτό που περνάει και σήμερα η Κυβέρνηση. Τότε, στο γήπεδο, ακούγονταν διάφορα συνθήματα, ένα εκ των οποίων αφορούσε τη μητέρα μου. Πήγα λοιπόν και τής είπα τι λένε στο γήπεδο, ξεσπά σε γέλια και λέει στον πατέρα μου: «Μαρίνο μου, ακούς τι λένε για μένα στο γήπεδο;». Πάντα ο πατέρας μου ήταν το σημείο αναφοράς. Πολλές φορές τη ρωτούσαν πως είχε τέτοια στωικότητα, η απάντησή της ήταν, πως, όταν έχεις δει, νέο παιδί να περπατάς στην Αθήνα και να μαζεύουν πτώματα ανθρώπων που έχουν πεινάσει, δεν υπήρχε κάτι που να σε σοκάρει.

Είχε μία καταπληκτική φιλοσοφία ζωής, όπου και αν έμπαινε προσέγγιζε τα πράγματα με τρομερή αισιοδοξία και τα άλλαζε προς το καλύτερο και πάντα δοκίμαζε καινούργια πράγματα. Δεν φοβόταν να κάνει κάτι που ίσως να αντιβαίνει στα στερεότυπα και έτσι άγγιξε πολύ κόσμο. Ήταν κολώνα τού Μουσείου, τής οικογένειας, τού Σώματος Ελληνικού Οδηγισμού που επίσης αγαπούσε πολύ, όπως και τού Βυζαντινού Μουσείου που είχε εργαστεί.

Παρακάτω θα δείτε ολόκληρη την αναφορά μου στον τηλεοπτικό σταθμό «ΣΚΑΪ», στην εκπομπή «Αταίριαστοι» με τους δημοσιογράφους Γιάννη Ντσούνο και Χρήστο Κούτρα:

{https://www.youtube.com/watch?v=bJ8yA8252IQ}