Έναν άθλο από αυτούς που εντυπωσιάζουν και αποτελούν φωτεινό παράδειγμα στάσης ζωής για όλους μας.

Πέντε χρόνια μετά το διάπλου Σκάλα – Κυλλήνη που της εξασφάλισε την είσοδο στο ρεκόρ Guinness, η Αναστασία έθεσε τον επόμενο της στόχο.

Να φθάσει στη Ζάκυνθο με το πανί της , διανύοντας μια απόσταση 11 ναυτικών μιλίων.

Όταν οι καιρικές συνθήκες το επέτρεψαν, επιλέχθηκε η παραλία Κορώνι ως το ιδανικό σημείο για να εκκινήσει το στόχο της.

Ο ενθουσιασμός και η ορμή της για το επικείμενο επίτευγμα, φανερός.

Η βεβαιότητα της για τη σίγουρη επιτυχία , έκδηλη.

Η ενέργεια και το πάθος της για την επίτευξη του στόχου, ευδιάκριτα.

Καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας,  διαρκώς αντιμετώπιζε όλο αυτό που επρόκειτο να συμβεί ως ένα «παιχνίδι».

Στα μάτια των υπολοίπων, όλο αυτό έμοιαζε με κάτι εντυπωσιακό, πέρα από τα όρια των ανθρώπινων δυνατοτήτων, στα μάτια της Αναστασίας , όμως, έμοιαζε με μια απλή, μεγάλη βόλτα!

Και τα κατάφερε! Έφθασε στο στόχο της , προσεγγίζοντας το λιμάνι του Αγίου Νικολάου, με τις καιρικές συνθήκες στο τέλος της διαδρομής της, να μην είναι ιδιαίτερα βοηθητικές.

Ο διάπλους διοργανώθηκε με επαγγελματισμό ώστε να υπάρξει η απαραίτητη υποστήριξη , εάν απαιτούνταν , με τη συνδρομή του Δήμου Αργοστολίου.

Την Αναστασία συνόδευε διαρκώς ταχύπλοο σκάφος , στο οποίο είχαμε την χαρά και την τιμή να είμαστε το μοναδικό μέσο ενημέρωσης το οποίο βρίσκονταν εντός του, καταγράφοντας μοναδικές στιγμές.

Η ομάδα αποτελούνταν από τον γιατρό Ανδρέα Τσιμάρα με κινητό φαρμακείο  , το ναυαγοσώστη Φιλάρετο Τζωρτζάτο της KefaloniaLifegurads, η οποία είχε προμηθεύσει την αποστολή με εξειδικευμένο ιατρικό εξοπλισμό και τον Γιώργο Βλάχο της Kefalonia Boat Rentals, ο οποίος ανέλαβε το τιμόνι του σκάφους.

Ψυχή της ομάδας ο Δημήτρης Δεληγιάννης που εμψύχωνε , στήριζε και έδινε τις απαραίτητες οδηγίες  στην Αναστασία για τη μεγάλη της προσπάθεια.

Στην παρέα μας η δημοσιογράφος από τη Βρετανία Lizzie Goldsack και η κα Καλλιόπη, αγαπημένη φίλη της Αναστασίας, που την εμψύχωνε διαρκώς.

Και όταν ο στόχος επετεύχθη, η χαρά , ο ενθουσιασμός αλλά και η φανερή συγκίνηση, ήταν τα συναισθήματα που κυριάρχησαν!

Μετά από σύντομη παραμονή στο λιμάνι του Αγίου Νικολάου, όπου υπήρξε υποδοχή από την Δημοτική Αρχή , ξεκίνησε ο δρόμος της επιστροφής.

Τη στιγμή όπου αναχωρούσαμε από το λιμάνι, εισέρχονταν το πλοίο που συνδέει την Κεφαλονιά με τη Ζάκυνθο.

Στο θέαμα του πλοίου η Αναστασία, πλημμυρισμένη από τα συναισθήματα του ενθουσιασμού της, το χαιρέτισε  με το δικό της ξεχωριστό τρόπο.

Αυτή την εικόνα ξεχωρίσαμε.

Το χαμογελαστό, ενθουσιώδες αλλά και συγκινημένο πρόσωπο της.

«Τα κατάφερα και πάλι», θα σκέφτονταν.

Εμείς, τυχεροί που βρεθήκαμε δίπλα της και δεχόμαστε την αγάπη της που μας προσφέρει απλόχερα.

Και όταν γυρίσαμε στο σπίτι, λίγο μετά τις 10 το βράδυ, η Αναστασία μας άφησε με την πιο όμορφη προτροπή.

Να μην σταματάμε να ονειρευόμαστε…

Γλυκιά μας Αναστασία, ευχαριστούμε!

Χρήστος Λαμπράκης

Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

{https://youtu.be/YvIJzr5iHwk/}