Κατ’αρχήν θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε ότι πολλά από αυτά που ακούγονται ή συζητιούνται τις τελευταίες ώρες ,ειτε δεν απειχούν την πραγματικότητα ειτε τη διαστρεβλώνουν.

Δεν υπήρξε κανένας τραυματισμός και καμία σύλληψη εντός σχολικού χώρου.

Η είδηση για τη σύλληψη ανηλίκων αφορά οδήγηση χωρίς κράνος και χωρίς δίπλωμα και δεν έχει σχέση με τα επεισόδια που έλαβαν χώρα βραδινές ώρες στο Λύκειο Ληξουρίου.

Παρ’όλ’αυτά επειδή οι συλληφθέντες είναι μαθητές θα θέλαμε να ξεκαθαρίσουμε το εξής: Οποιαδήποτε είδους παράβαση δεν αποτελεί άλλοθι για τη χρήση βίας από πλευράς των αστυνομικών αρχών σε ανήλικους μαθητές, πόσο μάλλον όταν αφορά παραβάσεις του κώδικα οδικής κυκλοφορίας.

Όσο αναφορά τα γεγονότα που όντως έγιναν στο Λύκειο Ληξουρίου θεωρούμε υποχρέωση μας να ξεκαθαρίσουμε τα ακόλουθα:

Το ΕΠΑΛ Ληξουρίου και το Γενικό Λύκειο Ληξουρίου καθώς και το Πετριτσειο Γυμνασιο Ληξουρίου τελόυσαν υπό κατάληψη από τις πρωινές ώρες της 9ης Οκτωβρίου με αποφάσεις των μαθητών. Τις βραδινές ώρες άγνωστοι κουκουλοφόροι ανέβηκαν στη στέγη του Γυμνασίου ( που ειχε ληξει την καταληψη του το μεσημέρι) και πέταξαν αντικείμενα (τούβλα, πιάτα κ.α.) καθώς και βόμβες μολότοφ στον προάυλιο χώρο του σχολείου. Ευτυχώς δεν υπήρξε κάποιος τραυματισμός, καθως τα παιδιά ετρεξαν γρηγορα να προστατευτουν αφου δεν περιμεναν τέτοιου ειδους επίθεση. Τα παιδιά που βρισκόντουσαν εκείνη την ώρα στο σχολείο παρέμειναν για να καθαρίσουν και να μαζεψουν το χώρο. Οι διευθυντές , αρκετοι καθηγητές και γονείς περνούσαν σε τακτά χρονικά διαστήματα από τα σχολεία για να ελέγξουν για την ασφάλεια των μαθητών και παρέμειναν μέχρι τον καθαρισμό των σχολείων και την αναχώρηση και του τελευταίου μαθητή.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν ήταν η κατάληψη, που δεν είναι παρά ένας τρόπος διαμαρτυρίας.

Το πρόβλημα είναι η ύπαρξη οργανωμένων ομάδων που κρυμμένοι πίσω από κουκούλες δρουν ανενόχλητοι.

Το πρόβλημα είναι ότι η δράση τέτοιων ατόμων ουσιαστικά συνέβαλε στο να μην ακουστούν τα αιτήματα των μαθητών και να μη γίνει καμία συζήτηση έστω και σε τοπικό επίπεδο για όλες εκείνες τις αλλαγές που σήμερα εφαρμόζονται στην Παιδεία και ουσιαστικά στερούν από τα παιδία μας τη Δημόσια Δωρεάν Εκπαίδευση και αναγκάζουν εμάς, τους γονείς να βάζουμε όλο και πιο βαθιά το χέρι στη τσέπη για να μπορέσουν τα παιδιά μας να έχουν πρόσβαση στην ανώτατη εκπαίδευση. Δεν έγινε καμία συζήτηση για το σχολείο που έχει σήμερα διαμορφωθεί και ουσιαστικά εξοντώνει τα παιδιά μας αντί να τα μορφώνει. Δεν έγινε καμία συζήτηση γιατί τα παιδία μας επιλέγουν την κατάληψη ακόμα και επιζητώντας λίγες ώρες ανάπαυλας αντί για να τρέχουν από το σχολείο στο φροντιστήριο και τούμπαλιν.

Η συζήτηση όμως που πρέπει να ανοίξει ανάμεσα στους γονείς, τους μαθητές και την τοπική κοινωνία είναι ότι:

Δεν υπάρχουν επικίνδυνα παιδιά, αλλά παιδιά που κινδυνεύουν είτε να πέσουν θύματα είτε να γίνουν θύτες.

Κι όπως έχουν αποδείξει όλες οι έρευνες , ιδιαίτερα στις ΗΠΑ που η νεανική παραβατικότητα είναι πιο έντονη, η ένταση των κατασταλτικών μέτρων οδηγεί σε αύξηση των παραβατικών συμπεριφορων.

Έχουμε λοιπόν ευθύνη σα γονεϊκό κίνημα να αναρωτηθούμε και για αυτά τα νεαρά άτομα που φόρεσαν τις κουκούλες και επιτέθηκαν στο σχολέιο γιατί το έκαναν.

Πρέπει να συζητήσουμε και αναδείξουμε τις κοινωνικές αιτίες που κάνουν το νέο, που συχνά από τη φύση του επαναστατεί, να δρα με αυτό τον τρόπο.

«Κι από την κόλασή μου σου φωνάζω, εικόνα σου είμαι, κοινωνία, και σου μοιάζω»

Σε μια κοινωνία που μαθαίνει στα παιδιά ότι πρέπει να είναι σκληρά και ανταγωνιστικά για να επιβιώσουν, να αναγνωριστούν και να «αριστεύσουν» σε κάποιον τομέα - ας είναι και στο φάσμα της παραβατικότητας - να εξοντώσουν τον αδύναμο. Το ίδιο αυτό σύστημα καλλιεργεί και την αδιαφορία απέναντι στην κοινωνική αδικία, στον πόνο του άλλου, καλλιεργεί τον ρατσισμό, την οπαδική βία,. Από κοντά και η σαβούρα του διαδικτύου και της υποκουλτούρας που εξυμνεί τον εύκολο πλουτισμό, τις κακοποιητικές συμπεριφορές, την εκμετάλλευση και συντριβή του αδύναμου. Σε μια κοινωνία που καθημερινά οι νέοι έρχονται αντιμέτωποι με τη βια: τη βια του να μην έχουν σπίτι, να μην έχουν δουλειά, να μην έχουν μέλλον.

Την κοινωνία αυτή λοιπόν αποτυπώνουν ακόμα και αυτές οι ακραίες πράξεις.

Έχουμε λοιπόν ευθύνη όχι μόνο να διαπιστώσουμε το πρόβλημα ή και να εντοπίσουμε τις αιτίες του, αλλά να διεκδικήσουμε ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά, για τη νέα γενιά, για όλους μας.

Τα τελευταία αυτά γεγονότα ας αποτελέσουν την αφετηρία για να αλλάξουμε το μέλλον που μας έχουν ετοιμάσει και να το φέρουμε στα μέτρα των δικών μας αναγκών και ονείρων.

Διεκδικούμε οι γονείς μαζί με τα παιδιά μας :

• να παρθεί πίσω κάθε συγχώνευση Τμήματος
• μείωση των μαθητών ανά Τμήμα με 15 μαθητές στο νηπιαγωγείο στην Α’ και Β’ Δημοτικού και μέχρι 20 μαθητές σε όλες τις άλλες τάξεις
• μαζικές προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών και όχι χιλιάδες διορισμούς αναπληρωτών μέχρι και την άνοιξη
• Παράλληλη στήριξη ξεχωριστά για κάθε παιδί που το έχει ανάγκη από την πρώτη ημέρα ανοίγματος των σχολείων
• ουσιαστική χρηματοδότηση των σχολείων από τον Κρατικό Προϋπολογισμό στο ύψος των πραγματικών αναγκών.
• Σύγχρονα και ασφαλή σχολικά κτίρια.
• Μόνιμο ψυχολόγο σε κάθε σχολείο για την ουσιαστική στήριξη των παιδιών μας 

Το Δ.Σ. της Ένωσης Συλλόγων Γονέων και Μαθητών του Δήμου Ληξουρίου

Διαβάστε επίσης

Ένωση Αστυνομικών: "Πρωτόγνωρο και λυπηρό για την Κεφαλονιά περιστατικό..."