Άσσος, Φισκάρδο, Ληξουράκι φωτεινό

μαύρη σταφίδα, ελιά και φτέρη και θυμάρι

θάλασσ’ αγνή όπως εκείνο τον καιρό

που την οργώναν πολέμαρχοι και κουρσάροι.

Αίνε περήφανε στα μαύρα έλατα σου

κάτω αργοστόλιστη κοκέτα πολιτεία

Σάμη ανυπόταχτη στης Ρώμης το σπαθί

στη Λειβαθώ  σινιάλο κάνουνε τα πλοία.

Ας ξαναχτίσουμε λοιπόν τα γκρεμισμένα

όσα είναι απ’ έξω κι όσα μέσα στην ψυχή

κι ας πούμε γεια στα θλιβερά τα περασμένα

πάμε μπροστά κάνουμε πάλι νέα αρχή.

Σπύρος Μουρελάτος (Τσάγκος)