Οι κουρσάροι της ασφάλτου και της κοινωνίας

Πληθαίνουν οι στιγμές που ανατωτιέμαι αν βιώνουμε σήμερα μία παρωδία των 80’s. Μαρσαρίσματα που περνούν μέσα και από κλειστό τζάμι, γκαζιές σα μολότοφ στα πόδια, ανεξαρτήτως ώρας, τρύπιες εξατμίσεις, κεφάλια χωρίς κράνη. Όποια ώρα θεωρούν κατάλληλη οι κουρσάροι της ασφάλτου, βαφτίζεται αυτομάτως ως κατάλληλη. Δηλαδή αίφνης, οποιαδήποτε ώρα, χωρίς περιορισμούς, χωρίς περιστροφές, δίχως δεύτερη σκέψη. Καμία αμφιβολία για το αν ενοχλούν, ή αν γίνονται επικίνδυνοι, αυτοί οι βασιλιάδες του δρόμου, επιβάλλουν το κέφι τους αδιαφοροποίητα και οριζόντια.

Ο κατάλογος με τους κουρσάρους δεν εξαντλείται στα μηχανάκια. Αυτοκίνητα με ιλιγγιώδη ταχύτητα κάνουν παράνομες προσπεράσεις μέσα σε κατοικημένη περιοχή (όπου σημειωτέον υπάρχουν πινακίδες ορίου 30 χλμ) και, το κυριότερο, με απόλυτη γνώση της ύπαρξης του ειδικού σχολείου στο χωριό. Και για να ανέβουμε επίπεδο, πού να δει κανείς τις ιλλιγγιώδεις ταχύτητες που αναπτύσσουν οι νταλίκες. Καμιά φορά τις κοιτώ και αναρωτιέμαι πόσα μέτρα χρειάζεται και πού για να σταματήσει όλος αυτός ο όγκος σε περίπτωση ανάγκης. Πόσο δύσκολο είναι να γίνει  το μοιραίο μέσα σε ένα χωριό γεμάτο παιδιά και ηλικιωμένους με επιβεβαιωμένα αργά αντανακλαστικά;

Το ερώτημα λοιπόν είναι, αυτή η αυθαιρεσία, η τώρα-μού’ρθε-και-τώρα-θα-το-κάνω-γιατί-έτσι-μ’αρέσει/πρέπει/ θέλω/ ξέρω στάση, από ποιο κοινωνικό πρότυπο ξεπήδησε; Ποια μορφή τοπικής οργάνωσης και είδος κοινωνικής αντίληψης συναινεί σιωπηρά με την αυθαιρεσία και την υποκουλτούρα του μαρσαρίσματος, του ανελέητου κορναρίσματος, της ανεξέλεγκτης γκαζιάς, της ανεύθυνης ταχύτητας και της επικίνδυνης προσπέρασης; Πώς αυτοπροσδιοριζόμαστε τελικά σαν κοινωνία;

Και αν δεν μας αρέσουν τα φιλοσοφικά ερωτήματα, ας πάμε στο δια ταύτα. Σε σχετική καταγγελία που έχει γίνει, μας είπαν ότι δεν υπάρχει διαγράμμιση στους δρόμους και γι’αυτό δεν μπορούν να βεβαιωθούν οι παραβάσεις! Ο ΚΟΚ  αναφέρει συγκεκριμένο όριο ταχύτητας στις κατοικημένες περιοχές αλλά και περιορισμό των προσπεράσεων. Οι όποιοι  έλεγχοι, γίνονται πρωινές ώρες, δηλαδή ώρες χαμηλής παραβατικότητας.

Τελικά, ας μου απαντήσει κάποιος: Ποιος ευθύνεται για την κατάσταση αυτή; Ο κουρσάρος, η κοινωνία ή εγώ που βλέπω τα πράγματα έτσι;

Με εκτίμηση

Κάτοικος Περατατων