Γεννημένη την 29η Νοεμβρίου του 1899, η Μοράνο είναι η δεύτερη γηραιότερη γυναίκα της Υφηλίου, πίσω από την Αμερικανίδα Σουζάνα Μούσατ Τζόουνς, που γεννήθηκε τέσσερις μήνες νωρίτερα, επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα La Stampa, που διευκρινίζει επιπλέον ότι πρόκειται για τις δύο γυναίκες που έχουν καταγραφθεί στα παγκόσμια χρονικά να έχουν γεννηθεί τον 19ο αιώνα και παραμένουν εν ζωή.

Τα γονίδια της οικογένειας της σίγουρα έχουν συμβάλει στη μακροζωία της: η μητέρα της Έμμα απεβίωσε σε ηλικία 91 ετών, μία από τις αδελφές της σε ηλικία 107 ετών, ενώ το DNA της εστάλη στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ προκειμένου να αναλυθεί.

Ωστόσο ο υγιεινός τρόπος ζωής και ο δυναμικός της χαρακτήρας βρίσκονται μεταξύ των λόγων που η Ιταλίδα γιορτάζει σήμερα τα 116α χρόνια ζωής της.

Άκρως δραστήρια, η Μοράνο ζει ακόμα σε ένα δυάρι και δεν είχε δεχθεί καμία βοήθεια μέχρι πριν από ένα χρόνο.

«Με τη δύναμη της θέλησης, μπορούμε να κάνουμε τα πάντα» διαβεβαιώνει η ίδια.

Ακριβώς αυτή η θέληση ήταν η κινητήριος δύναμη που την ώθησε να πάρει διαζύγιο από τον σύζυγό της που την κακοποιούσε σωματικά, ενώ το μοναχοπαίδι της πέθανε σε ηλικία μόλις 7 μηνών. Ήταν 1938 και τα διαζύγια δεν είχαν ακόμη νομιμοποιηθεί στην Ιταλία.

Ήταν 39 ετών και αποφάσισε να μείνει μόνη, «διότι δεν ήθελα να εξαρτώμαι από οτιδήποτε» είχε δηλώσει η ίδια στην αμερικανική εφημερίδα New York Times τον περασμένο Φεβρουάριο.

Η Έμμα εργάστηκε σε κλωστοϋφαντουργίες έως τα 75 της χρόνια και πέρασε σχεδόν ολόκληρη την ζωή της στη μικρή κοινότητα Βερμπάνια, στη λίμνη Ματζόρε.

Σε ηλικία 20 ετών και ενώ υπέφερε από αναιμία, ένας γιατρός της συνέστησε να καταναλώνει δύο αυγά ωμά και ένα βρασμένο κάθε πρωί, μια διατροφική συνήθεια που δεν απαρνήθηκε έως τα 110 της χρόνια. Κατανάλωσε σχεδόν 100.000 αυγά κατά τη διάρκεια της ζωής της.

Ο γιατρός Κάρλο Μπάβα, που την παρακολουθούσε έως ότου πάτησε τα 90, είχε τονίσει στους New York Times ότι η υγεία της είναι εξαιρετική.

«Έχει επίγνωση του πόσο τυχερή είναι που βρίσκεται ακόμα εν ζωή» και έχει αποδεχθεί με ηρεμία, σύμφωνα με τον ίδιο, τις επιπτώσεις και τα βάσανα που της έχουν προκαλέσει τα γηρατειά.

«Εάν όλοι μου οι ασθενείς ήταν σαν κι εκείνη, θα είχα περάσει την ζωή μου διαβάζοντας εφημερίδα».