Ο Νίκος Τεμπονέρας δολοφονήθηκε γιατί βρέθηκε στο πλευρό των μαθητών που κινητοποιούνταν ενάντια στην αντιεκπαιδευτική – αντιλαϊκή πολιτική της τότε κυβέρνησης της ΝΔ. Βρέθηκε εκεί γιατί διαπαιδαγωγήθηκε πολιτικά και συνδικαλιστικά να είναι με την πλευρά της κοινωνικής προόδου, να είναι με τους καταπιεσμένους ενάντια στους καταπιεστές και τους μηχανισμούς τους.

Σήμερα η αντιλαϊκή πολιτική, στην οποία ομνύουν όλες οι δυνάμεις του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, έχει μετατραπεί σε πόλεμο που ξεθεμελιώνει κάθε δικαίωμα εργασιακό, κοινωνικό, δημοκρατικό. Τάξη απέναντι σε τάξη. Η επίθεση στη μόρφωση των παιδιών των φτωχών που συνεχίστηκε από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν από τότε, μονοκομματικές ή συνεργασίας με μια σειρά μίγματα (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΔΗΜΑΡ), δεν έχει ούτε προηγούμενο ούτε όριο. Τον πόλεμο αυτό τον διεξάγει το σύνολο του αστικού πολιτικού καταστημένου: κόμματα του ευρωμονόδρομου, παλιός και νέος εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός, ΜΜΕ, κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί. Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής αξιοποιούν όλες τις «παρακαταθήκες» των ομάδων κρούσης του αστικού συνταγματικού τόξου. Όλοι αυτοί οργιάζουν, ο κοινωνικός αυτοματισμός διαρκώς τροφοδοτείται, η καταστολή και οι διώξεις δίνουν και παίρνουν. Αυτή είναι η ουσία της δικτατορίας των μονοπωλίων που έχει την επίφαση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Κι αυτή η ουσία, που γίνεται πια φανερή και για τον πιο δύσπιστο, κάνει πιο καθαρό και το καθήκον του εκπαιδευτικού: Να αφουγκράζεται τις ανάγκες και τους καημούς του λαού και της νεολαίας και να βρίσκει την θέση του μαζί τους στον κοινό αγώνα.

Το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ θεωρεί ότι η τιμή σε όλους τους νεκρούς μας δε γίνεται με μνημόσυνα και αγιογραφίες. Γίνεται με την άντληση συμπερασμάτων από την κάθε ιστορική στιγμή, από τη διαπαιδαγώγηση στα ιδανικά της κοινωνικής δικαιοσύνης, από τη συνέχιση του αγώνα.

Αργοστόλι 7 Γενάρη 2015

Για το ΔΣ της ΕΛΜΕ-ΚΙ

Νίκος Τεμπονέρας