Οι περιγραφές τους κάνουν πως η επιφάνεια της θάλασσας εχει γεμίσει με πετρέλαιο, ενώ παράλληλα και για την ύπαρξη αραιών φυσαλίδων.
Σύμφωνα με όσα μάς πληροφόρησε ο Δρ. Φυσικής και Ερευνητής Σεισμολογίας Γ. Κοπανάς, στο βιβλίο «Οι Σεισμοί της Ζακύνθου» που έχουν γράψει με τους κ.κ. Γ. Αντωνόπουλο, Ε. Λέκκα και Μ. Κολυβά υπάρχουν παρόμοιες περιγραφές «αναβρασμός πισσασφάλτου» και ανάμειξη με νερό, στους σεισμούς του 1636 (30 Σεπ.) του 1791 (22-23 Οκτ. και 2 Νοε.) και του 1840 (18-30 Οκτ.)
Αλλά και ντόπιοι κάτοικοι της περιοχής αναφέρουν πως το φαινόμενο παρατηρείται ολοχρονίς, απλά τις τελευταίες ημέρες είναι λίγο πιο έντονο.

Από την αρχαιότητα σε επιφανειακά κοιλώματα της Ζακύνθου αναβλύζει μαύρο πετρέλαιο (Μαζούτ) το οποίο οι κάτοικοι ονόμαζαν “Νάφθα” και το χρησιμοποιούσαν για φωτισμό (πυρσούς), για στεγανοποίηση σκαφών (πίσσα) κ.α. Όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος σε λίμνη της Ζακύνθου υπήρχε πίσσα, την οποία συνέλεγαν οι κάτοικοι. Όταν ο βάλτος στο Κερί της Ζακύνθου πιάνει φωτιά, το πετρέλαιο που υπάρχει στην περιοχή «τον κάνει να καίγεται σαν κερί», λένε οι κάτοικοι.

imerazante.gr