Με αφορμή την σε κάποιες περιοχές υψηλή συγκέντρωση μεδουσών και την προσέγγιση τους στις ακτές κολύμβησης, εκτός των γενικότερων συνθηκών κλιματικής αλλαγής με τις αυξημένες θερμοκρασίες νερού, θα πρέπει να σκεφτούμε αν κάνουμε κάτι και εμείς ατομικά, ή συλλογικά σε τοπικό επίπεδο, το οποίο εν μέρει κάνει τα πράγματα χειρότερα. Οι μέδουσες λοιπόν αποτελούν τροφή για διάφορα πλάσματα της θάλασσας, εμάς μας ενδιαφέρει άμεσα σε αυτό το θέμα, η θαλάσσια χελώνα. Το κατά τα άλλα ευχάριστο (για ψυχαγωγικούς και τουριστικούς λόγους) γεγονός ότι πολλές θαλάσσιες χελώνες βρίσκουν τροφή εντός των λιμένων, σε θέσεις όπου τα αλιευτικά σκάφη απορρίπτουν τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα (τα πολλά ζώα της θάλασσας που παγιδεύονται στα αλιευτικά εργαλεία, πέραν των επιθυμητών ειδών που αλιεύονται για κατανάλωση, τα οποία δυστυχώς αποτελούν παγκοσμίως έως και το 40% των αλιευμάτων!), οδηγεί σε δύο πολύ σοβαρά προβλήματα:

α) αφενός οι χελώνες μαθαίνουν να πλησιάζουν τα σκάφη (ή τουλάχιστον μαθαίνουν να μην τα αποφεύγουν) γνωρίζοντας ότι είναι πολύ σύνηθες να βρίσκουν έτοιμη τροφή χωρίς να κοπιάσουν, μη διαχωρίζοντας τις επικίνδυνες καταστάσεις, όπως την προσέγγιση στην τρόπιδα ή τις προπέλες που οδηγεί σε θανάσιμα πολλές φορές τραύματα,

β) αφετέρου οι χελώνες μαθαίνουν να τρέφονται σε μεγάλο ποσοστό με τα παρεμπίπτοντα αλιεύματα αντί να κυνηγούν την τροφή τους που απαρτίζεται μεταξύ άλλων, και από μέδουσες! (επίσης ατονούν οι ικανότητες συλλογής τροφής αλλά αυτό είναι άλλο μεγάλο θέμα)

Δηλαδή ενώ και οι μέδουσες και οι χελώνες έρχονται κοντά στις ακτές, δυστυχώς έρχονται για τους λάθος λόγους και βρίσκονται στο λάθος μέρος την λάθος στιγμή! (σχετικά με τις δραστηριότητες του ανθρώπου φυσικά, καλά κάνουν και έρχονται όπως έκαναν για χιλιάδες χρόνια) ..αντί να συναντιούνται στα πελάγη!

Έτσι, ενώ θεωρούμε ότι η πρωινή επίσκεψη των χελωνών εντός των λιμένων αποτελεί ένα ακόμη αξιοθέατο του τόπου, δυστυχώς με το να το επιτρέπουμε, συμβάλλουμε στην ανατροπή της ισορροπίας της φύσης (της τροφικής αλυσίδας στην συγκεκριμένη περίπτωση).

Ακόμη και αν τα παραπάνω δεν αποτελούν επιστημονικά συμπεράσματα ειδικών τουλάχιστον όχι εστιασμένα στην περίπτωση μας, νομίζω αξίζει να διερευνήσουμε το θέμα ως τοπική κοινωνία για να προστατεύσουμε την φύση αλλά και το ίδιο μας το μέλλον.

Η συνδρομή ειδικών από εθνικούς φορείς έρευνας, φορείς προστατευόμενων περιοχών, συλλόγους προστασίας της φύσης κλπ. όπως είναι το Ελληνικό Κέντρο Θαλασσίων Ερευνών “ΕΛΚΕΘΕ”, το (πρώην) Εθνικό Θαλάσσιο Πάρκο Ζακύνθου “ΕΘΠΖ”, ο ΑΡΧΕΛΩΝ, τα οποία αναφέρονται εδώ ενδεικτικά λόγω θεματικής αρμοδιότητας και μόνον για να καταδείξουν την πληθώρα των εξειδικευμένων φορέων που υπάρχουν και τον πλούτο της υφιστάμενης γνώσης και εμπειρίας που πρέπει να εκμεταλλευόμαστε προς όφελος της φύσης και της δικής μας ευημερίας. Τα δύο τελευταία λειτουργούν συμπληρωματικά και όχι ανταγωνιστικά, πρέπει να συνυπάρχουν γιατί είναι αλληλένδετα!

Τηλέμαχος Μπεριάτος

Εκπαιδευτής Αυτοδυτών PSS

{https://www.youtube.com/watch?v=RI28rElQ42c}