ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΘΕΑΤΡΟΥ

Ο Ηθοποιός είναι μεταφορέας.

Μεταφέρει το ήθος του ποιητή.

Όλοι οι ηθοποιοί είναι Εραστές της τέχνης τους.

Μεταφέρουν σπάνιο υλικό με κατάνυξη.

Μεταφέρουν το υλικό που δημιούργησε κάποιος άλλος.

Γιατί πρέπει να ξέρουν ότι Ένα είναι το Θέατρο

Από την στιγμή που ΄΄Παρασταίνουν επί Σκηνής΄΄.

Και πρέπει να υπακούουν στους κανόνες του.

Πολλές φορές συγκρούονται με τα κείμενα.

Διαφωνούν πολλές φορές με αυτά που λέει.

Με τις λέξεις που εκστομίζουν.

Αλλά πρέπει να υπηρετούν το κείμενο με ευλάβεια.

Η χαρά που απολαμβάνουν ακούγοντας μεγάλους

Δασκάλους ή μελετώντας τους,

είναι ανάταση ψυχής, που δύσκολα θα ξεπεραστεί

στα χρόνια της ‘’Παραστατικής’’ τους πορείας.

Όσα βραβεία και αν τους απονεμηθούν, η χαρά

δε συγκρίνεται με τα χρόνια της μάθησης.

Υπάρχει ακόμα κάτι, ότι μαζί με τη χαρά, το δέος που ζουν

όταν βρίσκονται και συμμετέχουν σε παραστάσεις στην

Επίδαυρο και σε άλλους Ναούς της τέχνης,

από όπου αναδύθηκε ο Δυτικός Πολιτισμός,

δεν πρέπει να τους ενδιαφέρουν ‘’τα πήγαινε έλα’’.

Και ότι προσβάλει την Ιστορία του Θεάτρου.

Πρέπει να σέβονται τον κόπο όλων των συντελεστών

της παράστασης που είναι ίσως ένα από τα βασικότερα

κλειδιά της σωστής ανάγνωσης του κειμένου.

Πρέπει να σέβονται τους ποιητές και τους αγνούς θεατές που στηρίζουν κάθε τους προσπάθεια.

Μα πάνω από όλα δεν πρέπει να ξεχνάει ότι ο πραγματικός

Δημιουργός είναι ο Συγγραφέας ή ο Ποιητής.

Πάνος Βαρδάκος Σκηνοθέτης - Ηθοποιός

Στην μνήμη του φίλου και συναδέλφου

Ηλία Λογοθέτη που με ενέπνευσε για αυτό το κείμενο.