Ποια είναι η μουσική της Ιθάκης που πρέπει κανείς να αφουγκραστεί για να ακούσει, πού θα κολυμπήσει, ποια είναι η «Οία» του νησιού για να απολαύσει το ηλιοβασίλεμα, αλλά και ποια είναι η αγαπημένη του συνήθεια στο «πιο όμορφο λιμάνι της γης»;

«Είναι η Ιθάκη, για ‘μενα το πιο όμορφο νησί του κόσμου» μας λέει και εξηγεί πως νιώθει κάτι αντίστοιχο που αισθάνονται τα παιδιά με τις μητέρες τους: «όπως ο καθένας πιστεύει πως η μητέρα του είναι η πιο όμορφη στον κόσμο»! Ο Γιώργος Παξινός δεν χάνει στιγμή την ιδιότητα του επιστήμονα, ακόμα και όταν παρασύρεται από τη νοσταλγία και τις αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας, καθώς «όπως απέδειξε ο νομπελίστας Κόνραντ Λόρεντζς, υπάρχουν παράθυρα χρόνων στην ανάπτυξη του ανθρώπου, όπου πράγματα που συναντά στη ζωή του αποτυπώνονται μέσα του, αυτό για ‘μενα είναι η Ιθάκη». Έτσι, προσθέτει, «προσμένω κάθε φορά με χαρά να πάω να κολυμπήσω και να δω τους φίλους μου».

Το πρωινό κολύμπι στις καθάριες ακτές και τα καταγάλανα νερά στις παραλίες της Ιθάκης είναι άλλωστε για ‘κεινον η «πιο πολύτιμη ανάμνηση», που παίρνει μαζί του κάθε φορά που αναχωρεί για την μακρινή Αυστραλία ή για κάποια από τις διαλέξεις του σε πανεπιστήμια και επιστημονικές εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο.

Τι δεν πρέπει να χάσει ο επισκέπτης της Ιθάκης; Ο καθηγητής – με την ιδιότητα τώρα του οικοδεσπότη-ξεναγού – μας προτείνει: «Για κάποιον που πηγαίνει στην Ιθάκη, πιθανός σκοπός είναι να βρει τα χνάρια του Οδυσσέα… Τα τελευταία χρόνια δύο καθηγητές αρχαιολόγοι ισχυρίστηκαν πως εντόπισαν την ακρόπολη και το παλάτι του Οδυσσέα και μπορεί κανείς να δει το σημείο και τα ευρήματα, ενώ αν μη τι άλλο, θα θαυμάσει την απέραντη θέα»!

«Κατά τα άλλα, οι ακρογιαλιές της Ιθάκης, το Φιλιατρό, ο Άσπρος Γιαλός, είναι μέρη που πρέπει οπωσδήποτε να δει κανείς… Επίσης πρέπει να απολαύσει τη θέα από το Μοναστήρι των Καθαρών, όπου βλέπεις ένα πράσινο νησί ανάμεσα στον καταγάλανο ουρανό και την γαλάζια θάλασσα, που μοιάζει με καμβά που μόλις έχει ζωγραφιστεί μπροστά σου», λέει ο Γιώργος Παξινός.

Από τον άνθρωπο που δεν «ξέφυγαν» ούτε τα μυστικά του ανθρώπινου εγκεφάλου, δεν θα μπορούσαν φυσικά να ξεφύγουν τα μυστικά της πατρίδας του, που από μικρό παιδί έχει «χαρτογραφήσει» από άκρη σε άκρη: «Μην αμελήσετε να παρατηρήσετε τη μουσική της Ιθάκης, δηλαδή τον ήχο από τα κουδούνια των κοπαδιών μέσα στην ησυχία… Άλλες φορές είναι γρήγορος και έντονος, όταν τα ζώα τρέχουν κι άλλες αργός, χαλαρωτικός, όταν περπατούν», μας λέει και μας αναγκάζει να θαυμάσουμε την οξυδέρκειά του μέσα από τις πιο απλές παρατηρήσεις που κάνει…

Όσο για την αγαπημένη του συνήθεια, είναι η βραδινή βόλτα στο λιμάνι στο Βαθύ της Ιθάκης, «το πιο όμορφο λιμάνι της γης, έστω μεταξύ των καλύτερων, καθώς πρόκειται για ένα φιόρδ από το οποίο δεν ξέρεις από πού να φύγεις, με ένα νησάκι στη μέση και τον αμφιθεατρικά χτισμένο οικισμό με τις κατακόκκινες σκηνές, με παραδοσιακά χτισμένα σπίτια».

STEVE «DELAS» DOORMAN

«Γραφικό πολύ είναι το Κιόνι, γραφικές και οι Φρίκες, αλλά το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα, θα το δείτε από την Λεύκη: Όπως η Οία για τη Σαντορίνη, είναι η Λεύκη για την Ιθάκη» μας αποκαλύπτει.

Γιατί να επισκεφθεί και να προτιμήσει λοιπόν κανείς την Ιθάκη για τις διακοπές του; Ο καθηγητής έχει την απάντηση: «Αν προτιμά κανείς ένα νησί πράσινο, με καθαρές παραλίες, με ησυχία, που δεν έχει πολλούς τουρίστες και που έχει ωραία πανηγύρια, όπου ακόμα κι αν είναι κάποιος μόνος του, κάποιος θα του κρατήσει το χέρι στο χορό, τότε να επισκεφθεί οπωσδήποτε την Ιθάκη»!

Ο καθηγητής Γιώργος Παξινός, ταξιδεμένος σε όλο τον κόσμο, ακούει συχνά πολλά για την Ελλάδα – ειδικά για την Ελλάδα της κρίσης: «Πάντα ακούω καλά λόγια για τα νησιά που ο κόσμος επισκέπτεται, αναφέρονται θετικά για το φαγητό και την ελληνική φιλοξενία. Αλλά θεωρούν τους Έλληνες υπεύθυνους για τη μοίρα τους» μας λέει και συνεχίζει, περιγράφοντας τι είναι εκείνο που πληγώνει βαθιά τον ίδιο: «Μου πονεί η ψυχή, όπως λέμε γιατί ψυχή δεν έχω, να βλέπω οικογένειες πάνω σε μηχανάκια, με μικρά παιδιά στριμωγμένα ανάμεσα στους γονείς, χωρίς κράνος, ή άλλοι που βάζουν εικονίσματα και όχι ζώνες. Η Ελλάδα υφίσταται και οικονομική ζημιά από την συμπεριφορά αυτή, όχι μόνο κοινωνική».

Ο Γιώργος Παξινός γεννήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου του 1944 στη Λεύκη Ιθάκης. Μετά το Γυμνάσιο έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές στο Πανεπιστήμιο Berkeley στην Καλιφόρνια και μεταπτυχιακά στο πανεπιστήμιο McGill στον Καναδά. Έπειτα πέρασε ένα μεταδιδακτορικό έτος στο Yale. Από το 1973 εργάζεται στο Πανεπιστήμιο του Νew South Wales στο Sydney. Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με 9 κορυφαία διεθνή βραβεία. Είναι πρόεδρος της Εταιρείας Νευροεπιστήμης της Αυστραλίας και μέλος της Ακαδημίας Αθηνών.

https://blog.terrabook.com/