Η μέχρι σήμερα επικρατούσα άποψη για την παθογένεια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι ότι «επάνω σε ένα ευπαθές γενετικό υπόστρωμα δρώντας διάφοροι περιβαλλοντικοί βλαπτικοί παράγοντες, όπως πχ μικροοργανισμοί, ατμοσφαιρική μόλυνση, ο καπνός του τσιγάρου και μόνοι τους ή σε συνδυασμό, προκαλούν την εκδήλωση της νόσου». Μερικοί από αυτούς έχουν τεκμηριωθεί από εργαστηριακές ή επιδημιολογικές μελέτες, άλλοι όμως αναμένουν να καθορισθεί η πιθανή βλαπτική επίδρασή τους.

Για το ευπαθές γενετικό υπόστρωμα έχουν γραφεί αρκετές εργασίες και έχουν ήδη προσδιορισθεί 32 γονίδια τα οποία θεωρούνται υπεύθυνα για την νόσο. Τρία από αυτά έχουν γίνει ήδη στόχος για καινούργια φάρμακα. Το ερώτημα όμως που δεν είχε διευκρινισθεί ακόμη ήταν γιατί οι γυναίκες πάσχουν 3 φορές περισσότερο από τους άνδρες από την νόσο;

Είναι γνωστό ότι οι γυναίκες έχουν δύο Χ χρωμοσώματα, ενώ οι άνδρες ένα Χ και ένα Ψ. Λογικό λοιπόν θα ήταν να υποθέσει κανείς ότι εάν τα βλαπτικά γονίδια που καθορίζουν την ευαισθησία στα αυτοάνοσα νοσήματα και ιδιαίτερα στην Ρευματοειδή αρθρίτιδα εντοπιζόνταν στο χρωμόσωμα Χ, οι γυναίκες θα ήταν περισσότερο ευαίσθητες από τους άνδρες. Ερευνητές από το Arthritis Research U.K. Epidemiology Unit στο Πανεπιστήμιο του Manchester αφού μελέτησαν τον γονότυπο 27.000 ατόμων που έπασχαν είτε από Ρευματοειδή αρθρίτιδα είτε ήταν φυσιολογικοί (controls), προσδιόρισαν, πολύ πρόσφατα, άλλα 14 γονίδια που συνδέονται με την Ρευματοειδή αρθρίτιδα, τα οποία όμως ευρίσκονται μόνο στο χρωμόσωμα Χ.

Κατά την άποψή τους αυτός είναι και ο λόγος που που γυναίκες είναι περισσότερο ευπαθείς στην Ρευματοειδή αρθρίτιδα από τους άνδρες.

Δρ Αχιλ. Ε. Γεωργιάδης, ρευματολόγος

- Πηγή = iatropedia.gr - Steve Eyre et al., High-density genetic mapping identifies new susceptibility loci for rheumatoid arthritis, Nature Genetics, 2012, pp1336 – 1340, online.