Σάββατο βράδυ στο Privilege
Φωτογραφίες : Γωγώ Αγιομυργιαννάκη
13 Ντοκιμαντέρ από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης στο Αργοστόλι
Η Κινηματογραφική Λέσχη και η Κ.Ε.ΔΗ.ΚΕ θα πραγματοποιήσουν από τις 19 έως και τις 21 Απριλίου προβολές ταινιών τεκμηρίωσης, από το 15οΦεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης 2013.Θα προβληθούν 13 ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο με ενδιαφέροντα θέματα. Είναι η πρώτη φορά που έχουμε τη δυνατότητα στην πόλη μας να φιλοξενήσουμε τέτοιου είδους εκδήλωση και ελπίζουμε το κοινό να ανταποκριθεί στο κάλεσμά μας.
Ώρα έναρξης των προβολών 19:00 μ.μ .
Η είσοδος ελεύθερη.
H συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου ζωντανά στο inkefalonia
Λάθη που κάνουν οι άντρες με τα μαλλιά τους
Τι κι αν δεν έχουμε την πλούσια κόμη των γυναικών; Το θέμα με τις...τρίχες περνά αδιάφορο για τους περισσότερους άνδρες.
Η περιποίηση των μαλλιών του ισχυρού φύλου όμως, ενέχει και παγίδες, στις οποίες πέφτουμε πολύ συχνά. Ας δούμε μαζί ορισμένα από τα συχνότερα λάθη που κάνουν οι άντρες με την κόμη τους.
Ξύσιμο στο λούσιμο
Οι περισσότεροι το κάνουν από αμηχανία αρκετές φορές την ημέρα. Ωστόσο αυτή η συνήθεια συνεχίζεται και όταν λουζόμαστε. Το ξύσιμο κάνει τις τρίχες να αδυνατούν και μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό στο κεφάλι. Προτιμήστε να κάνετε μασάζ με απαλές κυκλικές κινήσεις για την υγεία των μαλλιών σας.
Κομμωτήρια και χρήματα
Οι παράλογες τιμές για ένα ανδρικό κούρεμα δεν δικαιολογούνται. Γιατί να μη δώσετε 10 ευρώ σε ένα τοπικό και παραδοσιακό κουρείο για άνδρες; Το αποτέλεσμα θα είναι εξίσου καλό, καθώς οι συγκεκριμένοι επαγγελματίες ειδικεύονται σε ανδρικά κουρέματα και χτενίσματα.
Ίσως λόγο βιασύνης, πολλοί δεν κάνουν σωστό λούσιμο στα μαλλιά τους. Συγκεκριμένα, παραλείπουν να ξεβγάλουν καλά το σαμπουάν με συνέπεια τα υπολείμματα να κάνουν το μαλλί να «λαδώνει» γρηγορότερα.
Υπερβολές
Από το σαμπουάν και το μαλλακτικό μέχρι το τζελ και τη λακ, πρέπει να αποφεύγονται οι υπερβολές. Ο λόγος είναι πως επιβαρύνετε τα μαλλιά σας με αχρείαστες –χημικές κυρίως-ουσίες.
Προϊόντα
Πρέπει να επιλέξετε τα κατάλληλα προϊόντα για το μαλλί σας, ανάλογα τον τύπο του (σγουρό, ίσιο, μακρύ, κοντό). Για παράδειγμα, εάν το μαλλί σας δεν είναι πολύ κοντό, το τζελ δεν πρόκειται να του δώσει το στυλ που θέλετε. Μπορείτε να ρωτήσετε τον κομμωτή σας για το προϊόν, που πρέπει να χρησιμοποιήσετε.
Στεγνώστε τα
Τοποθετώντας ένα προϊόν στα μαλλιά σας όσο είναι ακόμα βρεγμένα, εκμηδενίζει τη δράση του. Το νερό ουσιαστικά δεν θα επιτρέψει στο τζελ, το κερί ή τη λακ να εφαρμόστει στα μαλλιά σας. Μην μπερδεύετε το νωπό μαλλί με το στεγνό ή το βρεγμένο. Σκουπίστε τα με μία πετσέτα και 1-2 λεπτά μετά, τοποθετήστε το προϊόν της αρεσκείας σας για καλή εφαρμογή.
flowmagazine.gr
Κεφαλονίτες ποδηλάτες στη διαδρομή Αρχαία Ήλιδα - Αρχαία Ολυμπία
Με μεγάλη επιτυχία διεξήχθη την Κυριακή η 2η Ποδηλατική διαδρομή από την Αρχαία Ήλιδα στην Αρχαία Ολυμπία με συμμετοχή ποδηλατιστών από όλη τη Δυτική Ελλάδα που διοργανώθηκε από τους «φίλους του ποδηλάτου Ήλιδας».
Η εκκίνηση δόθηκε έξω από το παλαιό Μουσείο της Αρχαίας Ήλιδας λίγο μετά τις 9 το πρωί και πραγματοποιήθηκαν δυο διαδρομές μια ασφάλτινη με μήκος 56 χλμ και μια χωμάτινη για τους πιο προχωρημένους με μήκος 70 χλμ.
Παρών και Κεφαλονίτες ποδηλάτες
Το παρών έδωσαν ποδηλάτες από την Κεφαλονιά. Μεταξύ αυτών και η κυρία Αγγελική Χάλδα η οποία μιλώντας στο inkefalonia αναφέρθηκε με τα καλύτερα λόγια για τη συμμετοχή της στην ποδηλατική διαδρομή. «Ήταν μια εξαιρετική εμπειρία για όλους μας καθώς η διαδρομή ήταν καταπληκτική μέσα στο πράσινο και ο καλός καιρός υπήρξε σύμμαχος. Μεταξυ των συμμετεχόντων υπήρξε πνεύμα συναδελφικότητας ενώ η φιλοξενία από τους διοργανωτές υπήρξε άψογη. Είχα την τύχη να βρίσκομαι στην ίδια διαδρομή με το Γιώργο Αμοιρά, ο οποίος μου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις με το χιούμορ και την διάθεσή του»
Οι αθλητές από την Κεφαλονιά που συμμετείχαν είναι οι ακόλουθοι :
- Αγγελική Χάλδα
- Αδαμαντία Ζαβογιάννη
- Βιργινία Βαρδαραμάτου
- Γεράσιμος Αραβαντινός
- Γιώργος Γεωργατός
- Γρηγόρης Σολδάτος
- Δημήτρης Τζάκης
- Κατερίνα Φωκά
- Σπύρος Μελλάς
- Σταύρος Παγουλάτος
- Σταύρος Τσακαρισιάνος
- Αλέξανδρος Παπαδάτος
Οι φωτογραφίες έιναι της Βιργινία Βαρδαραμάτου
Γράμμα από τη φυλακή: Τι γράφει ο Γιώργος Κουρής στον Θέμο Αναστασιάδη
Ο εκδότης Γιώργος Κουρής από τις φυλακές Ναυπλίου όπου κρατείται εξομολογείται στον Θέμο Αναστασιάδη με επιστολή του.
Γράφει ο εκδότης:
Αγαπητέ Θέμο,
Σε ευχαριστώ πολύ για την προβολή της άδικης προφυλάκισής μου και για τα καλά και για τα κακά που 'χες γράψει.
Κατ΄αρχάς θέλω να καταλάβεις ότι ΔΕΝ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΠΡΟΦΥΛΑΚΙΣΕΙ ΓΙΑ ΧΡΕΗ, γιατί ούτε εγώ ούτε ο γιός μου συμμετείχαμε στη διοίκηση και τη διαχείριση του ALTER.
Απλά και οι δυό μας είμαστε ΤΙΜΗΤΙΚΑ στο διοικητικό συμβούλιο σαν μέτοχοι του καναλιού ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη, την διοίκηση και διαχείριση του οποίου είχε ο Κ. Γιαννίκος, και σύμφωνα με το νόμο φέρει ΟΛΗ την ευθύνη για ό,τι έχει γίνει από το 2003 και μετά, ενώ για τα προηγούμενα 3 χρόνια την ευθύνη την είχαν οι τότε ιδιοκτήτες της ALTEC Θανάσης Αθανασούλης και Γιώργος Βαλσαμίδης, που είχαν τη διοίκηση και την πλειοψηφία του καναλιού και το έβαλαν στο Χρηματιστήριο.
Αυτοί οι κύριοι άρπαξαν ΕΙΚΟΣΙ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΡΑΧΜΕΣ τότε ή ΕΞΗΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΕΥΡΩ, από το επενδυτικό κοινό και τα διασπάθισαν μέσα σε 15 – 20 μήνες!!
Για το φαγοπότι που έγινε, εκείνη την εποχή στο ALTER θα έρθει η ώρα να τα πούμε ΛΕΠΤΟΜΕΡΩΣ Ξέρεις, φίλε Θέμο, με ποια κατηγορία είμαι προφυλακισμένος ; Άκουσον, άκουσον!...Ότι τάχατες εγώ μαζί με τα τέσσερα άλλα ΜΗ εκτελεστικά μέλη του Δ.Σ. ΠΙΕΖΑΜΕ τον Γιαννίκο... μην πληρώσει Φ.Μ.Υ. , το 2011!!!
Την εποχή δηλαδή που εγώ πούλησα «κοψοχρονιά» στην Κεφαλονιά δύο ακίνητα, πήρα ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ και τα έβαλα στο Κανάλι από τα οποία ο Γιαννίκος σαν πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ALTER μπορούσε να είχε πληρώσει τους φόρους ή να είχε κάνει κάποια ρύθμιση, γιατί στην ουσία το πραγματικό ποσόν του χρέους είναι πολύ μικρότερο από αυτό που κατηγορείται, γιατί το Κανάλι ήταν κλειστό για μεγάλα χρονικά διαστήματα, λόγω απεργιών και το λογιστήριο έστελνε όλες τις καταστάσεις χωρίς περικοπές σαν να δούλευε κανονικά η επιχείρηση γιατί αυτό είχαν απαιτήσει οι υποψήφιοι επενδυτές.
Αν εγώ, φίλε Θέμο, δεν είχα βάλει τότε τα ΔΕΚΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ, για να σωθεί το Κανάλι ο Γιαννίκος δεν θα είχε καμμία δυνατότητα να πληρώσει αφού από τα μέσα του 2010 το ALTER αντιμετώπιζε μεγάλα οικονομικά προβλήματα και σε συνδυασμό με την κρίση που βρισκόταν σε εξέλιξη, όλες οι τράπεζες είχαν κλείσει τις στρόφιγγες και δεν το χρηματοδοτούσαν.
Οι διαφημίσεις είχαν πέσει κατακόρυφα, ο Γιαννίκος με τους διαφημιστές ήταν στα μαχαίρια και αληλλοκατηγορούνταν και οι απεργίες διαδέχονταν η μία την άλλη...
Εγώ λοιπόν ενεργώντας πάντοτε με τον αυθορμητισμό που με διακρίνει, πούλησα 2 ακίνητα – τα συμβόλαια πώλησης είναι στη διάθεσή σου, μαζί με τις φωτογραφίες των ακινήτων που σου στέλνω μπας και καταλάβεις την... βλακεία που έκανα!..
Γιατί, φίλε Θέμο, αν δεν είχα πουλήσει τα κτήματα και δεν είχα βάλει τα χρήματα στο Κανάλι, δεν θα μπορούσε κανείς σαν μη εκτελεστικό μέλος του Δ.Σ. που ήμουν, να με ΜΠΛΕΞΕΙ σε αυτή την εταιρεία.
Εγώ και πλήρωσα και με κλείσανε και μέσα!!!
Ελπίζω να κατάλαβες καλά πως έχει η υπόθεση και νάσαι σίγουρος ότι εγώ ΘΑ ΤΗΝ ΞΕΔΙΑΛΥΝΩ αυτή την ιστορία.
Δεν είμαι από τους ανθρώπους της παροιμίας «Κερατάς και ζημιωμένος». Εγώ θα βρώ την άκρη και πιστεύω ότι επειδή και εσύ έχεις περάσει από 40 κύματα, θα βοηθήσεις να την βρούμε μαζί.
Εδώ θα πρέπει να σου πω και ένα... μυστικό: Πριν πάμε εμείς τα 4 ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη, στην ανακρίτρια, την προηγούμενη μέρα είχαν κληθεί να απολογηθούν 2 ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη του ALTER ο Βασίλης Κοσμόπουλος, Γενικός Διευθυντής του ALTER που υπέγραφε τα πάντα, όταν έλειπε ο Κ. Γιαννίκος και έλειπε συνεχώς και η κυρία ΑυγήΠεχλιβανίδου.
Η ανακρίτρια άφησε ελεύθερη και ΧΩΡΙΣ ΚΑΝΕΝΑ όρο την κυρία Πεχλιβανίδου μολονότι ήταν εκτελεστική στο Διοικητικό Συμβούλιο και άφησε επίσης ελεύθερο τον Γενικό Διευθυντή του Καναλιού Βασίλη Κοσμόπουλο που διοικούσε το Κανάλι ΜΑΖΙ με τον Γιαννίκο και υπέγραφε τα πάντα όταν έλειπε ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος, βάζοντάς του 2 όρους, απαγόρευση εξόδου και να παρουσιάζεται μια φορά το μήνα στο Αστυνομικό Τμήμα.
Την επομένη που απολογηθήκαμε τα 4 ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη, ενώ το κατηγορητήριο ήταν ότι και τα 4 ΜΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΑ μέλη ΠΙΕΖΑΜΕ το Γιαννίκο να μην πληρώσει,η ανακτρίτρια ΑΦΗΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ τα ΔΥΟ από τα ΤΕΣΣΕΡΑ μέλη του Δ.Σ. και προφυλάκισε τους 2 Κουρήδες, προφανώς γιατί σαν κορόϊδα έβαλαν 10 ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ για να σώσουν το Κανάλι.
ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΠΑΙΖΑΝΕ ΤΑ ΚΟΡΟΪΔΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ
Γράφει κάπου ο συντάκτης σου ότι «προς το τέλος του ΄90 με την όσφρηση του λαγωνικού που οσμίζεται την ευκαιρία καβάλησα την βέσπα και πήγα και έκανα καρτέρι στον Θανάση Αθανασούλη και τον Γιώργο Βαλσαμίδη...»
Ακου λοιπόν την αλήθεια. Εγώ, φίλε Θέμο, μολονότι είχα στο Κανάλι 5 την πρώτη και μεγαλύτερη εκπομπή της τηλεόρασης για το ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ, με τον Νίκο Σαμοϊλη, η οποία... «βοήθησε» και αυτή να χάσει ο κοσμάκης τα λεφτά του γιατί δυστυχώς πρόβαλε τις ΨΕΥΤΙΕΣ των τότε πολιτικών που προέτρεπαν, οι απατεώνες, τους πολίτες να παίζουν στο Χρηματιστήριο, για να... «πλουτίσουν» και στο τέλος τάχασαν όλα, ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΨΑ ΠΟΤΕ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΑ ΠΟΤΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΔΡΑΧΜΗ...
Τον Αθανασούλη και τον Βαλσαμίδη ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΗΞΕΡΑ. Μια μέρα γύρω στο 1999 ο φίλος μου ο Μάκης Γιομπαζολιάς μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι ο Αθανασούλης θέλει να με δει.
Πήγαμε μια μέρα και φάγαμε, νομίζω στο εστιατόριο «Αθηναίος» και εκεί μου πρότεινε να βοηθήσει με διαφημίσεις την «Αυριανή».
Τον ευχαρίστησα, έφυγα και τον ξέχασα...
Στις αρχές του 2.000 μου τηλεφώνησε φίλος μου γνωστός οικονομικός παράγοντας , έντιμος και εξαίρετος άνθρωπος , τον οποίον εκτιμώ και θαυμάζω.
Μου ζήτησε να με δει. Πήγα στο γραφείο του και εκεί μου είπε ότι αυτός, ένας εφοπλιστής και ενας βιομήχανος από τα μεγαλύτερα ονόματα στον τομέα του μου προσφέρουν ΠΕΝΤΕ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές για να τους πουλήσω το 75% του Καναλιού! Στην αρχή τάχασα, κολακεύθηκα από την μεγάλη προσφορά και του έδωσα το χέρι μου, λέγοντάς του ότι είμαι σύμφωνος...
Μου έδωσε και το σχετικό συμφωνητικό να το διαβάσω μήπως θέλω να γίνει καμμία αλλαγή και σηκώθηκα και γύρισα στο γραφείο μου... Και εκεί κατάπληκτος βρήκα να με περιμένει ένας φίλος, συνεργάτης και δικηγόρος – ο οποίος σήμερα είναι και κορυφαίος υπουργός – μαζί με τον γνωστό Θανάση Πουλιάδη, που τότε ήταν ένας από τους μεγαλύτερους επιχειρηματίες στο χώρο των ηλεκτρονικών και ανταγωνιστής του Αθανασούλη στη μηχανογράφηση.
- Μάθαμε μου είπε ο Πουλιάδης ότι πουλάς το ALTER 5.
Εγώ σου προσφέρω ΔΕΚΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές (!) για το 55% του Καναλιού και έβγαλε από την τσέπη του μια επιταγή 10 δισεκατομμυρίων δραχμών,εισπρακτέα την ίδια ημέρα!
Τάχασα! Εκανα, τον σταυρό μου και είπα από μέσα μου... Κοίταξε τους αεριτζήδες, παίζουν με τα δισεκατομμύρια σαν να ήταν... μαρουλόφυλλα!...
Τους ευχαρίστησα και τους δύο και τους είπα ότι ήρθαν αργά, γιατί το Κανάλι το 'χα συμφωνήσει 2 ώρες προηγουμένως να το δώσω στους επιχειρηματίες του φίλου μου οικονομικού παράγοντα.
Επειδή με πίεσαν πολύ, δέχτηκα να πάω το απόγευμα να δώ τον φίλο μου, μήπως το ενδιαφέρον του δεν ήταν πολύ μεγάλο και τους είπα να ΄ρθούν την επομένη στις 12:00 το μεσημέρι να τους πω αν μπορεί να γίνει κάτι.
Στις 7:00 το απόγευμα είδα στο γραφείο του τον φίλο μου τον οικονομικό παράγοντα.
Του είπα για την ξαφνική εμφάνιση του Πουλιάδη και μου είπε: -Άκου Γιώργο, εμείς όπως καταλαβαίνεις έχουμε συμφωνήσει στην αγορά του ALTER 5.
-Το ξέρω του είπα. Έχω μάθει να τηρώ τον λόγο μου και θα τον τηρήσω.
Απλώς ήρθα να στο πώ, για να δείς ότι έχεις κάνει μια πολύ καλή αγορά.
-Ακου να δείς Γιώργο. Όπως σου είπα η συμφωνία ισχύει, έστω και αν δεν έχουμε υπογράψει.
Από τη στιγμή που δώσαμε χθες τα χέρια η συμφωνία ισχύει, πλην όμως επειδή σ΄αγαπώ και σε εκτιμώ και επειδή η διαφορά είναι τεράστια, σε αποδεσμεύω, δώστο στον Πουλιάδη και καλή επιτυχία.
Την επόμενη στις 12:00 έρχονται ξανά στο γραφείο μου ο Πουλιάδης μαζί με τον φίλο - συνεργάτη και δικηγόρο μου - και σημερινό υπουργό – τον οποίο είχα ενημερώσει ότι ο οικονομικός παράγοντας με είχε αποδεσμεύσει.
Αυτοί είχαν αρχίσει να ετοιμάζουν το ΠΡΟΣΥΜΦΩΝΟ, ενώ η επιταγή των ΔΕΚΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ δραχμών ήταν πάνω στο γραφείο μου...
Και εκεί κάποια στιγμή χτυπάει το τηλέφωνο. Ήταν η ιδιαιτέρα μου η οποία μου είπε ότι στο τηλέφωνο ήταν ο Αθανασούλης και ζητούσε επειγόντως να μου μιλήσει.
Πηγαίνω στο διπλανό δωμάτιο σηκώνω το τηλέφωνο και με κατάπληξη ακούω τον Αθανασούλη να μου λέει: «Ρε βλάκα, τι πας να κάνεις! Πας να πουλήσεις το Κανάλι για ΔΕΚΑ ΨΩΡΟΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ στον αντίπαλό μου τον Πουλιάδη;».
-Δηλαδή του λέω, τι μου προτείνεις;
-Ακου εδώ. Θα σου δώσω στο χέρι ΔΥΟ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές, θα βάλουμε το Κανάλι στο Χρηματιστήριο, θα είμαστε συνεταίροι κατά 50% ο καθένας και σε δύο μήνες η περιουσία σου θα είναι γύρω στα ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές.
Κόντεψα να λιποθυμήσω, πιο πολύ από τον θυμό μου και την οργή μου. Κοίταξε να δεις, σκέφτηκα, τι γίνεται με τους λωποδύτες... Φώναξα μέσα τον φίλο μου και δικηγόρο μου, που έφτιαχνε το προσύμφωνο του Πουλιάδη και τον ρώτησα τι γνώμη έχει και τι να κάνουμε.
-Μην το σκέφτεσαι Γιώργο μου είπε. Πάμε με τον Αθανασούλη.
Είναι πιο νέος έχει πιο πολλές εισηγμένες εταιρείες, είναι μέσα στο «βαθύ ΠΑΣΟΚ» και η περιουσία του, τότε, ξεπερνούσε το ένα τρισεκατομμύριο (στα χαρτιά, βέβαια...)
Είπαμε στον Πουλιάδη ότι πρέπει να πάμε κάπου επειγόντως με τον δικηγόρο και συνεργάτη μου, για κάποιο σημαντικό, πολιτικό γεγονός και ύστερα από 40 λεπτά βρεθήκαμε στα γραφεία της ALTEC πίσω από το «ΥΓΕΙΑ».
Μέσα σε μισή ώρα συμφωνήσαμε με τον Αθανασούλη, πήρα μια επιταγή ΠΕΝΤΑΚΟΣΙΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ δραχμών σαν προκαταβολή και ο φίλος, συνεργάτης και δικηγόρος μου άρχισε να γράφει από την αρχή νέο προσύμφωνο...
Η συνέχεια της ιστορίας, φίλε Θέμο... επί της οθόνης...!
Για όλα τα άλλα αστειάκια που γράφτηκαν για μένα στο ρεπορτάζ δεν χρειάζεται να απαντήσω.
Ξέρω ΠΩΣ γράφονται οι εφημερίδες στην Ελλάδα.
Άλλωστε υπερβολές έχω γράψει κι εγώ.
Ξέρεις ρε φίλε, γιατί δεν πηγαίνω στις διάφορες εκδηλώσεις που με καλούν; Δεν μπορώ ρε Θέμο να βλέπω τόσους... ΒΛΑΧΟΥΣ με γραβάτες και τόσες... ΚΑΤΙΝΕΣ πνιγμένες στα κλεμμένα χρυσαφικά.
Και ένα τελευταίο: Ξέρεις ότι όλα τα ΜΜΕ, εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις χρωστάνε στις τράπεζες από ΠΕΝΗΝΤΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ευρώ μέχρι ΔΙΑΚΟΣΙΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ και βάλε.
Ξέρεις πόσα χρωστάνε οι δικές μου εταιρίες στις τράπεζες; Τίποτα.
Για την ιστορία σου αναφέρω ότι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ Ελληνας επιχειρηματίας, όταν μπήκε στο Χρηματιστήριο και ΔΕΝ ΠΟΥΛΗΣΕ ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΜΕΤΟΧΗ, μολονότι εκείνη την εποχή είχα γύρω στο 40% του Καναλιού, είμαι εγώ.
Αν υπάρχει κανένας άλλος σε προκαλώ να μου τον πεις.
Ετσι όπως μπλέξαμε, στη συνέχεια έχεις να μάθεις πολλές τέτοιες ιστορίες.
Σε παρακαλώ μόνο να τα γράφεις ΟΛΑ όπως τα έχω γράψει.
Οσο για την κατηγορία ότι εγώ υποστήριξα πολλά κόμματα και ήμουν πάντα με την εξουσία, είναι και αυτό μεγάλο ψέμα.
Πρώτον ,γιατί εγώ πάντα ήμουν και είμαι εναντίον της εξουσίας και δεν μπήκα ποτέ στο σύστημα. Απόδειξη ότι, όσο υποστήριζα το ΠΑΣΟΚ δεν έπαψα ποτέ να γράφω για τα λάθη και τα σκάνδαλα που γινόταν, τα οποία μάλιστα πάντοτε πρώτος εγώ αποκάλυπτα.
Γιατί πίστευα ότι έτσι προστατεύω τη Δημοκρατική παράταξη και το συμφέρον του κόσμου. Δεν θα πρέπει να ξεχνάς, φίλε Θέμο, ότι παρά την τεράστια δύναμη που είχα ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ μου δεν ασχολήθηκα με δημόσια έργα, κρατικές προμήθειες και μίζες επειδή ήθελα να είμαι ελεύθερος να τα ψάλλω σε όλους.
Απόδειξη, ότι είμαι ο μόνος εκδότης που κατά καιρούς τα έχει βάλει με ΟΛΑ τα κόμματα και ΟΛΟΥΣ τους αρχηγούς γεγονός που αποδεικνύει την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ μου.
Βεβαίως κάποια στιγμή υποστήριξα τον Καραμανλή, γιατί έκανα το λάθος να τον πιστέψω ότι θα έστελνε μέσα τους κλέφτες του ΠΑΣΟΚ και τους νταβατζήδες.
Φταίω εγώ που μας γέλασε και το πλήρωσε και ο ίδιος και η χώρα;
Να σου πω δε ακόμα ένα μυστικό.
Επι μια εικοσαετία,από το 1980 μέχρι το 2000 ΔΕΝ ΠΗΡΑ ούτε μια δραχμή από το ΠΑΣΟΚ ή τους βουλευτές του για τη διαφήμιση και την προβολή που τους έκανα από το «ΚΑΝΑΛΙ 29», το «ΡΑΔΙΟ ΑΘΗΝΑ», την «ΑΥΡΙΑΝΗ», το «ΚΑΝΑΛΙ 5», τη «ΝΙΚΗ» ή τον «ΛΟΓΟ».
ΟΛΑ ήταν τζάμπα και χωρίς αποδείξεις .Νομιμότατα, δηλαδή. Και όχι μόνο δεν πήρα ποτέ χρήματα, αλλά ΟΥΤΕ τα νόμιμα που δικαιούμουνα από τις διαφημίσεις και τη στήριξη που παρείχα, αλλά τον Μάρτη του 1985 έστειλα στο ΠΑΣΟΚ, ΕΙΚΟΣΙ ΠΕΝΤΕ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δραχμές για τον... αγώνα !!!
Ρώτα, Θέμο, για να καταλάβεις πόσο παθιάζομαι με αυτό που υποστηρίζω.
Ο φίλος σου
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΟΥΡΗΣ
«Ο κόσμος στο ποιητικό σύμπαν του Κώστα Ευαγγελάτου»
Ηλίας Τουμασάτος, Δρ. Ιονίου Παν/μίου
"Ο κόσμος στο ποιητικό σύμπαν του Κώστα Ευαγγελάτου"
Ο Κώστας Ευαγγελάτος, εικαστικός, περφόρμερ, θεωρητικός της τέχνης και ποιητής ξεκίνησε την εικαστική και λογοτεχνική του σταδιοδρομία στην Κεφαλονιά – μεγάλωσε σε έναν κόσμο που βρισκόταν σε μια πολύχρονη και επίπονη διαδικασία οικονομικής, κοινωνικής και πνευματικής ανασυγκρότησης μετά τους σεισμούς του 1953, ενώ ταυτόχρονα κουβαλούσε την κληρονομά ενός ολότελα χαμένου κόσμου. Δύο κόσμοι ανταγωνίζονταν δηλαδή εξαρχής στην αισθητική του διαμόρφωση – ο ένας αδυσώπητα παρών, και ο άλλος ως απόηχος μιας εποχής που ο ίδιος δεν έζησε. Φεύγοντας αργότερα από το νησί, όπως και πολλοί άλλοι κεφαλονίτες καλλιτέχνες και λογοτέχνες από τα χρόνια της Ένωσης και μετά, θα επιχειρήσει να δημιουργήσει ο ίδιος τον δικό του κόσμο εντασσόμενος στην αθηναϊκή πραγματικότητα, συνθέτοντας παράλληλα και προσωπικούς, καλλιτεχνικούς κόσμους. Εμείς, σήμερα, θα επιχειρήσουμε να εξετάσουμε επιγραμματικά το αποτέλεσμα της σύνθεσης όλων αυτών των πολλών και διαφορετικών κόσμων στο ποιητικό του σύμπαν, όπως αυτό ξετυλίγεται στις ποιητικές του συλλογές, από την πρώτη («Ποιήματα 1973-‘75») έως την πιο πρόσφατη.
Στους στίχους των πρώτων ποιημάτων του, που γράφονται όπως είπαμε στο Αργοστόλι, και που, σαν τις φωνές των εφήβων αγοριών «παίζουν» ανάμεσα στις μορφές της παλαιάς και της μοντέρνας ποίησης είναι διάχυτη η ανησυχία και η εσωτερική αναζήτηση ενός νέου που από το κατώφλι του σπιτιού του προσπαθεί να αγναντέψει τον κόσμο. Που ο κόσμος είναι όλος δικός του – όλη η ζωή είναι μπροστά του, αλλά και ολότελα ξένος. Που αναγκαστικά το ποιητικό του σύμπαν περικλείεται στον ψυχικό του κόσμο, αφού ακόμη ο πραγματικός κόσμος είναι άγνωστος.
Τα χρόνια που ο Ευαγγελάτος βρίσκεται πλέον στην Αθήνα είναι τα χρόνια των σπουδών στη Νομική Σχολή της πόλης, μια σχολή που εκτός από τετράγωνη και ίσως ασφυκτική για ένα νέο με καλλιτεχνικές τάσεις, μοιάζει και με παιδική αρρώστια. Υποφέρεις, αλλά η σκέψη σου αποκτά αρκετά αντισώματα, τόσα, ώστε να μη χρειαστεί να περάσεις το ίδιο ζόρι ξανά. Η ποίηση του νεαρού παιδιού που φεύγει από μια επαρχιακή πόλη για να βουτήξει στη χοάνη της Αθήνας, φαίνεται σαν να ηλεκτρίζεται από την καινούρια πραγματικότητα, ουσιαστικά από την απελευθέρωση από τις συμβατικότητες της επαρχίας. Η γλώσσα του απελευθερώνεται, οι μορφές απελευθερώνονται. Σε όλο το δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970, αλλά και ουσιαστικά μέχρι το τέλος αυτής της πρώτης περιόδου, ο ποιητής ωριμάζει αναφλεγόμενος και πειραματίζεται χωρίς να φοβάται να εκθέσει, να εκτεθεί, να προκαλέσει, να κάνει φωναχτούς εσωτερικούς μονολόγους, να τσαλαπατήσει ιδεολογικά σύνορα. Τέτοιοι πειραματισμοί ίσως ήταν πρώιμοι σε έναν τέτοιο κόσμο – ωστόσο σήμερα, ψυχραιμότερα, μπορούμε να διακρίνουμε πολλά πολιτικά στοιχεία στα ποιήματα του .
Αυτό που όμως αρχίζει να διαφαίνεται σαν προγραμματική αρχή στην ποίηση του Ευαγγελάτου είναι η ερωτική ελευθερία ως πηγή της επιζητούμενης ευτυχίας. Θα προσφύγουμε στα «Γραφήματα ‘77» για να αλιεύσουμε ένα ακόμη γνωμικό του, που νομίζω ότι αποτελεί την πεμπτουσία ολόκληρης της ποιητικής του περσόνας: Ζωή: ο μέσος και άκρος λόγος της Ποίησης και του Έρωτα.
Η ποίηση των χρόνων αυτών Η τολμηρή τολμηρή επίλυση [1977], (Γραφήματα ’77 [1978], Το Δωμάτιο [1980], Μυθογράφημα [1983]), έχει την αγριότητα της ερωτικής απελευθέρωσης, την ειρωνεία ενός ανθρώπου που ξαφνικά μπαίνει στη ζωή με την ακράδαντη θέληση να τη ζήσει ως το μεδούλι, έχει την πλήρη αποενοχοποίηση της ερωτικής πράξης, έχει την πλήρη αποενοχοποίηση της ποιητικής ελευθεροστομίας: Δειλά χείλια χέρια τείνοντας./ Συνουσία λειτουργία νιότη μανία., από το Δωμάτιο (1980).
Θα μεσολαβήσει ένα ποιητικό κενό μιας δεκαετίας μέχρι την επόμενη συλλογή, την «Οθόνη των ονομάτων» (1996) που μαζί με την «Ροπή της Μνήμης» (1999), ουσιαστικά είναι η τελική κατάθεση του ποιητή Ευαγγελάτου για τον 20ό αιώνα, που θα συνοψιστεί στην συγκεντρωτική έκδοση «Αλέα Προσομοίων» το 2002. Μέχρι τώρα είχαμε γνωρίσει τον ποιητή που πάσχιζε να ανακαλύψει τον εαυτό του, που ως ένα βαθμό τον ανακάλυψε, και προσπάθησε να αποτυπώσει τον πραγματικό ή φαντασιακό χάρτη της ίδιας του της ύπαρξης. Ο ποιητής, το σώμα του, οι αγαπημένοι άνθρωποι, τα σώματά τους, το παρελθόν, ο γενέθλιος τόπος, κοινώς: το σώμα του ποιητή και οι δορυφόροι του. Στο γύρισμα του εικοστού αιώνα, ο Ευαγγελάτος μοιάζει με τον άνθρωπο που έχει χαρτογραφήσει τον πλανήτη Γη (ή έτσι νομίζει) σπιθαμή προς σπιθαμή και τώρα αρχίζει να κοιτά ψηλά: κάπου έξω από τον εαυτό του και τους δορυφόρους του. Η ποιητική του φωνή μοιάζει να θέλει να γίνει πιο δυνατή – να αντηχήσει εκεί μακριά στον έξω κόσμο και να ξαναγυρίσει σαν αντίλαλος μέσα του, να καταδυθεί στα βάθη των θαλασσών που κρύβει η διαμορφωμένη καλλιτεχνική του περσόνα, και λουσμένη απ’ αυτά τα βάθη – από τη μνήμη, τα βιώματα, τις σταγόνες του εξωτερικού κόσμου που πέφτουν σαν ποιήματα πάνω στο πρόσωπό του. Το ερωτικό στοιχείο είναι συχνά παρόν – συχνά αντικαθίσταται από τη μοναξιά, μα τώρα υπάρχει κι εκείνος ο κόσμος εκεί έξω: Ακούω ακόμη τις κραυγές/ τους κρότους, τις σειρήνες/ πέτρες και βόμβες φονικές./ Σπονδή ευλαβική/ σε ηρωικούς πεσόντες./, από τη Ροπή της Μνήμης (1999).
Το παρελθόν αρχίζει να αποκτά μεγαλύτερο βάρος – επειδή αρχίζει να είναι περισσότερο αξιοσημείωτο μέγεθος. Οι μνήμες διαταράσσουν την αρμονία – σωματική του έρωτα ή συμπαντική της ποίησης. Ο ποιητής συνειδητοποιεί ότι κανένα επαναστατικό κίνημα, κανενός είδους απελευθέρωση δεν μπορεί να σε απαλλάξει από το παρελθόν σου.
«Η Ελεγεία των Εκβατάνων», η συλλογή του Κώστα Ευαγγελάτου, που κυκλοφόρησε το 2006 βρίσκει αντιμέτωπο τον ίδιο αλλά και το ποιητικό του σύμπαν με έναν ολότελα διαφορετικό κόσμο. Η 11η Σεπτεμβρίου του 2001 είναι η ημερομηνία – ορόσημο στην οποία αυθαίρετα τοποθετούμε, όπως πάντοτε συμβαίνει, το τέλος του μεταψυχροπολεμικού κόσμου της «νέας τάξης πραγμάτων». Από τότε, η ανθρωπότητα βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτόγνωρη για τους πολιτισμένους καιρούς μας παγκόσμια βαρβαρότητα, μια άνευ προηγουμένου έκρηξη αδικαιολόγητης βίας και ανθρωπιστικών καταστροφών, που όταν προέρχεται από τα πολιτισμένα έθνη βαφτίζεται αυτοάμυνα, όταν προέρχεται από την Ανατολή βαφτίζεται τρομοκρατία. Η βία της εξουσίας βαφτίζεται δημόσια ασφάλεια, η βία των αδυνάτων βαφτίζεται οχλοκρατία. Τα Εκβάτανα κάθε μορφής γίνονται και πάλι αντικείμενο διεκδίκησης, και αυτή τη φορά για τα πλούτη τους, μόνο που τώρα τόσο η διεκδίκηση όσο και η άμυνα δεν γνωρίζουν κανέναν κανόνα. Ο μόνος κανόνας που ισχύει είναι η κάθε φορά πολλαπλασιαζόμενη βία ως αντίδραση στην προηγούμενη βία.
Αν η τέχνη και η ποίηση προσφέρουν στον καλλιτέχνη ένα καταφύγιο για να μπορέσει να αντέξει το βάρος του κόσμου γύρω του, αυτό το καταφύγιο για τον ποιητή έχει βομβαρδιστεί. Δεν μπορώ να σας πω ποιοι είναι οι υπαίτιοι, πάντως βρίσκονται έξω από την ποιητική περσόνα. Η στάση του ποιητή απέναντι στα πράγματα αλλάζει, επειδή οι εσωτερικές του φωνές σκεπάζονται πολύ συχνά από τις φωνές του εξωτερικού κόσμου, αυτές που ήδη είχαν αρχίσει να ακούγονται δειλά -δειλά στο προηγούμενο έργο του, αυτές που η κατάσταση των πραγμάτων τον αναγκάζει, αλλά και ο ίδιος είναι πλέον έτοιμος να ακούσει. Το κουκούλι της ασφάλειας που προσφέρει η τέχνη καταστρέφεται και οι δυνάμεις του έξω κόσμου αρχίζουν να εισβάλλουν στο μυαλό και την ψυχή του ποιητή. Η έξωθεν συγκυρία αλλά και ο εσωτερικός του κόσμος τον καθιστούν έτοιμο να ακροβατήσει ανάμεσα σε δύο κόσμους: τον εντός κόσμο, όπου η τρικυμία προκαλείται από τον ποιητικό οίστρο, και τον νεοφερμένο εκτός κόσμο – όπου πρωταγωνιστεί η άλογη βαρβαρότητα. Η αναίτια και άλογη βία είναι πραγματικότητα, είναι αληθινή όσο αληθινή ήταν η αναίτια και άλογη ηδονή της ερωτικής ποίησης του Κώστα Ευαγγελάτου. Μιλά σε δεύτερο πρόσωπο στο μεγαλύτερο μέρος της συλλογής του και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά στο ποιητικό του έργο. Αυτό θα μπορούσε να ερμηνευτεί ποικιλοτρόπως: Θα μπορούσε κανείς να πει, σε μια πρώτη ανάγνωση, ότι προσπαθεί να σταθεί στο μεταίχμιο του εαυτού του και των εξωτερικών ερεθισμάτων, ή ότι επιχειρεί να δει τον εαυτό του μέσα από το σπασμένο καθρέφτη του καινούριου κόσμου, ή, πάλι, ότι επιχειρεί να επαναδιατυπώσει την ποιητική του κοσμοθεωρία, σαν να συμμετέχει σ’ ένα ταξίδι προς τη γνώση, όπου επιχειρείται ένας συγκρητισμός ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν, μία σύνθεση ανάμεσα στα δυο γενεσιουργά στοιχεία του κόσμου – τον Έρωτα και τον πόλεμο – δύο γενεσιουργά στοιχεία τα οποία μπορούν να αποβούν μέχρι και θανατηφόρα. Ο Ευαγγελάτος έχει, ήδη από τον καιρό των ποιημάτων που συμπεριλήφθηκαν στην «Αλέα», κατακτήσει τα εκφραστικά του μέσα. Οι διακειμενικές αναφορές σε τεχνικές και μορφές που έχει χρησιμοποιήσει στις προηγούμενες ποιητικές συλλογές είναι σαφείς. Έχει πλέον τον απόλυτο έλεγχο στα πρωτογενή υλικά της ποιητικής του τέχνης, αυτά τα οποία στα πρώτα ποιήματα επιχειρούσε να δαμάσει. Αυτό που δεν δαμάζεται είναι ο ποιητικός οίστρος, καθώς ο ποιητής συνειδητοποιεί ότι δεν είναι μόνος σ’ αυτό τον κόσμο – ότι ο εσωτερικός του μονόλογος είναι απλά ένας ψίθυρος μέσα στις πανανθρώπινες κραυγές. Δεν μετριάζονται η αγάπη για τη ζωή, η φιληδονία, η ερωτική διάθεση – συχνά σκιάζονται όμως από μια ρεαλιστικότερη θέαση των πραγμάτων, που δεν είναι ψυχραιμότερη, είναι πιο απελπισμένη. Η επίθεση του έξω κόσμου δεν καταργεί τη μνήμη, δεν αναστρέφει τη ροπή της, δεν σβήνει από την οθόνη τα ονόματα, δεν καταστρέφει την αλέα, τη γεμίζει με φθινοπωρινά φύλλα – είναι τα φύλλα της ωριμότητας ή της προσδοκίας μιας καινούριας αρχής;Τα όπλα και τα σημάδια της ερωτικής πράξης συνυπάρχουν. Ο πόλεμος και ο έρωτας είναι δύο διαφορετικές όψεις της ίδιας αχόρταγης δίψας του ανθρώπου να κατακτά και να κυριεύει, να ηγείται και να λατρεύεται. Ανάλογη είναι και η δίψα του ανθρώπου που ξεπηδά μέσα από την τέχνη. Κατά βάθος η ζωή μέσα από την τέχνη είναι ένα ερωτικό κάλεσμα, ή αλλιώς μια πρόσκληση σε υποταγή. Όπως κι ο πόλεμος, ο έρωτας και η τέχνη δεν είναι ο σκοπός, αλλά το μέσο. Και το παιχνίδι του έρωτα είναι παιχνίδι πολεμικό, με διεκδικούμενες περιοχές και γκρίζες ζώνες.
Ας μην θεωρήσουμε, ούτε για μια στιγμή ότι η «Ελεγεία των Εκβατάνων» είναι μια πεσιμιστική συλλογή – ούτε ότι είναι μια στρατευμένη συλλογή. Δεν είναι μια καταγγελτική κραυγή απόγνωσης για τον καινούριο τρομακτικό κόσμο στον οποίο βρεθήκαμε (ή νομίζουμε ότι ξαφνικά βρεθήκαμε, αφού η Ιστορία μας διδάσκει ότι πάντοτε ήμασταν εκεί). Ο ποιητής δεν σάστισε επειδή ξαφνικά ανακάλυψε αδηφάγες υπερδυνάμεις, αδικημένους που απαντούν στη βία με χειρότερη βία, αθώα θύματα, ανθρωπιστικές καταστροφές. Όλα αυτά δεν εφευρέθηκαν τώρα, ούτε καν ανακαλύφθηκαν τώρα. Οι ανθρώπινες κοινωνίες και οι ανθρώπινοι πολιτισμοί τα είχαν πάντοτε στις γενετικές τους αποσκευές τους, όπως στις γενετικές αποσκευές του καθενός από εμάς βρίσκεται η δυνατότητα να σκοτώσει. Απλά η βαρβαρότητα κάποτε ήταν περισσότερο αθώα και αγνή. Εκδηλωνόταν αφτιασίδωτη, παρουσιαζόταν μπροστά μας χωρίς καμία μάσκα. Τώρα: Οι τυμβωρύχοι κοκαλώνουν όταν οι λέξεις γίνονται διαμάντια. «Οι λέξεις γίνονται διαμάντια». Οι ποιητικές λέξεις φτιάχνουν έναν καινούριο κόσμο. Που όσο κι αν είναι ονειρικός, δεν μπορεί παρά να κουβαλάει την ανάσα αυτού εδώ του κόσμου, αφού είναι φτιαγμένος από τα υλικά του. Αυτή την ανάσα του κόσμου αφουγκράστηκε περισσότερο από κάθε άλλη φορά ο Κώστας Ευαγγελάτος στην «Ελεγεία των Εκβατάνων». Πραγματοποίησε το ταξίδι του από την ταπεινή οδό Εκβατάνων, όπου ζούσε ως φοιτητής στην θρυλική πρωτεύουσα των Περσών κι από κει στη δική μας ψηφιακή εποχή, την εποχή της υψηλής τεχνολογίας και της συγκαλυμμένης θηριωδίας: Αλυσίδες πίστης/ φυτίλια αλγορίθμων/ ροή ολέθρου στο φως της δύσης. Ανατολή και Δύση – δυο κόσμοι που έχουν αλληλοαναγορευθεί αντίπαλοι δεκάδες φορές στο διάβα μας ιστορίας- μόνο που τώρα η αντιπαλότητα μοιάζει να μην έχει προσχήματα – η στρεψοδικία είναι πια βασικό επιχείρημα, και ο ποιητής είναι υποχρεωμένος να ορθώσει το ποιητικό του οικοδόμημα πάνω σε στάχτες, να ονειρευτεί μέσα από καπνούς, να ερωτευτεί κάτω από την κλαγγή των όπλων, να ρεμβάσει ανάμεσα στα χιλιάδες πλάνα ανθρώπινου πόνου που περνούν μπροστά από τα μάτια μας πλέον τόσο ανώδυνα και μας μοιάζουν τόσο φυσικά, που σε λίγο θα τα απολαμβάνουμε κιόλας, ως θέαμα σε ρωμαϊκή αρένα.
φωτογραφίες χαράς σε τόπο ξένο, από τη Διαπίστωση (2007).
Η τέχνη δεν δίνει λύσεις. Η τέχνη μας μπορεί να νικήσει μόνη της τη βαρβαρότητα. Είναι όμως το πιο ισχυρό αντίδοτο ενάντια σε κάθε μορφής βαρβαρότητα, σε κάθε μορφής βία. Η συγκίνηση που μας χαρίζει η τέχνη μπορεί να μας δώσει δύναμη για αντίσταση. Γιατί η τέχνη μας δίνει την ευκαιρία να συγκινηθούμε. Και μπορεί, αν συγκινηθούμε με την τέχνη, να συγκινηθούμε και με αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Η συγκίνηση, όπως και ο πόλεμος και το μίσος, δεν έχουν πατρίδα. Και αφού συγκινηθούμε, να κινηθούμε: να ψάξουμε, και να ανακαλύψουμε το δικό μας τρόπο, που υπάρχει μέσα μας, για να αντισταθούμε έμπρακτα στη βαρβαρότητα – τόσο την παλιά γνωστή διαχρονική βαρβαρότητα των ανθρώπων, όσο και τη φαινομενικά ανώδυνη της υψηλής τεχνολογίας, εκείνη που είναι περισσότερο επικίνδυνη γιατί εισβάλλει μπροστά στα μάτια μας χωρίς να σπάσει καμιά πόρτα, αλλά με την απόλυτη συγκατάθεσή μας, μέσα από το καλώδιο μιας ευρυζωνικής σύνδεσης.
Η διέξοδος ίσως για τον καλλιτέχνη, τόσο τον εικαστικό όσο και τον ποιητή, είναι να σκαλίσει το εργαστήριό του, να ακονίσει τα εργαλεία του, να αντιμετωπίσει την καινούρια πραγματικότητα εφευρίσκοντας νέους δρόμους που οδηγούν στη συγκίνηση – να προτιμήσει να μη μονομαχήσει με το άλογο της νέας τεχνολογίας, απλά να το κάνει δικό του και να ιππεύσει προς το μέλλον. Στο αυτοαναφορικό ποίημα «Εγκάρσια Πτήση» ο Ευαγγελάτος δεν κάνει απλά μια αναδρομή στα σύνεργα της εικαστικής και ποιητικής του τέχνης. Αποκαλύπτει, εν είδει προγραμματικής διακήρυξης, τον στρατηγικό του στόχο για το μέλλον. Με πλήρη συναίσθηση του κινδύνου, αλλά και της συναρπαστικής περιπέτειας που τώρα ξεκινά, ο ποιητής εφορμά με καινούρια δύναμη (παρμένη από τη δεξαμενή της ψυχής του και από τα ανεπτυγμένα πλέον αντιδραστήρια του εργαστηρίου του). Όπως κάθε φορά γνωρίζει ότι κινδυνεύει να χάσει τα πάντα – η ποίηση και η τέχνη έχουν εκτός από ωδίνες, και οδύνες, απώλεια και πόνο. Έχουν όμως και τη γέννα του καινούριου, τη συναρπαστική πορεία μιας διεξόδου προς το φως, έστω κι αν κανείς πρέπει να περάσει από κομμένες γέφυρες και σκοτεινές σήραγγες. Ο καλλιτέχνης-ποιητής ξεκινά. Πάλι. Και μας καλεί μαζί του. Όχι απλά να δούμε. Αλλά να ακολουθήσουμε.Τρέχει στο χάσμα που η γλώσσα τιθασεύει/ μ’ αρχέγονη σφοδρότητα και πάθος/ το άφατο και σκοτεινό της γνώσης, από την Εγκάρσια πτήση.-
Παρασκευή βράδυ στον Πλάτανο
Ρύθμιση-ανάσα για τους οφειλέτες του Δημοσίου
Έπειτα από διαπραγματεύσεις πολλών εβδομάδων, διά στόματος του υπουργού Οικονομικών Γιάννη Στουρνάρα στο συνέδριο του Economist, επιβεβαιώθηκε το κλείσιμο της συμφωνίας με την τρόικα, που ανοίγει τον δρόμο για την εκταμίευση της δόσης των 2,8 δισ. ευρώ.
Η συμφωνία περιλαμβάνει αποχωρήσεις δημοσίων υπαλλήλων, ρύθμιση οφειλών προς εφορία, ταμεία, επικαιροποίηση του νόμου Κατσέλη για τα δάνεια και αλλαγές στο χαράτσι για τα ακίνητα.
Οι βασικές αποφάσεις προβλέπουν τα εξής:
- διαδικασίες για την απομάκρυνση 14.000 δημοσίων υπαλλήλων έως το τέλος του 2014 - εκ των οποίων οι 4.000 εντός του 2013
- για τις οφειλές προς εφορία και ασφαλιστικά ταμεία αποφασίστηκε απεριόριστος αριθμός δόσεων για χρέη έως 5.000 ευρώ, 48 δόσεις για οφειλές άνω των 5.000 ευρώ και εμπράγματες εγγυήσεις για χρέη άνω των 300.000 ευρώ
- διατήρηση του χαρατσιού στα ακίνητα για το 2013, μειωμένου όμως κατά 15%, καθώς και διατήρηση του ΦΑΠ. Από το 2014 θα ισχύσει ο ενιαίος φόρος ακινήτων και στα αγροτεμάχια. Παράλληλα, το ΥΠΟΙΚ ετοιμάζει και μειώσεις στις αντικειμενικές τιμές της εφορίας στα επίπεδα του 2005, κάτι που ζητούσε και η τρόικα. Οι μειώσεις, όμως, θα ισχύσουν στο γ΄ εξάμηνο του 2013 και έτσι ο Ενιαίος Φόρος θα υπολογιστεί στις «φουσκωμένες» τιμές ζώνης του 2013.
Για το θέμα των δανείων, φαίνεται ότι θα ρυθμίζονται μόνο τα ενήμερα δάνεια, ενώ τα «κόκκινα» θα εμπίπτουν -προς το παρόν- στον νόμο Κατσέλη.
- Ρύθμιση-ανάσα για τους οφειλέτες
Ανάσα σε χιλιάδες μικροοφειλέτες του Δημοσίου που είναι αντιμέτωποι με ποινικές διώξεις δίνει νομοσχέδιο του Υπουργείου Οικονομικών.
Το νομοσχέδιο αναμένεται να περιλαμβάνει δύο σοβαρές παρεμβάσεις. Θα προβλέπει πως δεν θα ασκείται ποινική δίωξη για οφειλές έως 10.000 ευρώ και θα χαρακτηρίζει ως μη εισπράξιμες αρχικές οφειλές έως 200 ευρώ, περιλαμβανομένων και των προσαυξήσεων.
Σήμερα, για την υποβολή αίτησης ποινικής δίωξης για μη καταβολή βεβαιωμένων οφειλών προς το Δημόσιο αρκεί να πληρούνται δύο προϋποθέσεις: αφενός τα βεβαιωμένα και ληξιπρόθεσμα χρέη να υπερβαίνουν το ποσό των 5.000 ευρώ, συμπεριλαμβανομένων των κάθε είδους τόκων ή προσαυξήσεων, και αφετέρου να έχει παρέλθει χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων μηνών από την ημερομηνία λήξης καταβολής των χρεών αυτών.
Στόχος του νομοσχεδίου είναι ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός να επικεντρωθεί στις εισπράξιμες οφειλές και να μη διατίθενται ανθρώπινοι πόροι για την ανεύρεση εσόδων που δεν πρόκειται να εισπραχθούν.
Όσοι χρωστούν ποσά έως 5.000 ευρώ θα έχουν απεριόριστες χαμηλές δόσεις, χωρίς ελάχιστο όριο καταβολής.
Για χρέη από 5.000 ευρώ έως 50.000 ευρώ, οι οφειλέτες θα μπορούν να υπαχθούν στη ρύθμιση για τις 48 δόσεις, χωρίς να υπάρχει η ανάγκη της καταβολής κάποιας μορφής εγγύησης.
Φόροι ακινήτων με εκπτώσεις
Η κυβέρνηση αναμένεται να προχωρήσει σε μεγάλες μειώσεις φόρων για όλους κατά 15% στο πρώην «ΕΕΤΗΔΕ», που θα συνεχίσει να εισπράττεται μέσω της ΔΕΗ, αλλά «βαπτίζεται» σε ΕΦΑ. Αυτό σημαίνει 50-300 ευρώ λιγότερο «χαράτσι» ετησίως ανά ακίνητο. Επίσης, θα απαλλάσσονται εντελώς ευπαθείς ομάδες πληθυσμού (άνεργοι, πολύτεκνοι κ.λπ.).
Στο σχέδιο περιλαμβάνονται μειώσεις στις αντικειμενικές τιμές της εφορίας στα επίπεδα του 2005, κάτι που ζητούσε και η τρόικα.
zougla.gr
Σκορπιός: Ξεκίνησε η μετακόμιση - Μαζεύουν τα έπιπλα του Ωνάση!
Ο Σκορπιός, το νησί-σύμβολο της δυναστείας Ωνάση, ανήκει πλέον στην κόρη του Ρώσου μεγιστάνα Ριμπολόβλεφ, Εκατερίνα. Οι εργασίες συντήρησης που γίνονται σήμερα στο νησί ώστε να είναι όλα έτοιμα και στην εντέλεια ερημώνουν τον θρυλικό Σκορπιό.
O επίγειος παράδεισος του Αριστοτέλη Ωνάση πουλήθηκε στον Ρώσο δισεκατομμυριούχο Ντιμίτρι Ριμπολόβλεφ. Ναι, είναι αυτός που κατείχε το 10% της Τράπεζας Κύπρου και του οποίου το όνομα τις τελευταίες ημέρες ακούστηκε έντονα, μια και η κυπριακή κυβέρνηση προσπάθησε να τον πείσει να μπει στην αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου τοποθετώντας 1,5 δισ. ευρώ, χωρίς ωστόσο εκείνος να το δεχτεί - αυτές τις ημέρες σε Κύπρο, Ελλάδα, Γενεύη και Αγία Πετρούπολη ετοιμάζονται τα χαρτιά πώλησης του Σκορπιού με τιμή που ξεπερνά τα 110 εκατ. δολάρια, ποσό αρκετά μικρό για το πορτοφόλι του κ. Ριμπολόβλεφ, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πριν από λίγα χρόνια έβγαλε από τον οικογενειακό κορβανά 88 εκατ. δολάρια για να αγοράσει στη μεγαλύτερή του κόρη Εκατερίνα το ακριβότερο διαμέρισμα στο κέντρο του Μανχάταν. Είναι γνωστό πως η Αθηνά Ωνάση, η μοναδική χρυσή κληρονόμος του Αριστοτέλη Ωνάση, θέλει διακαώς να απαλλαγεί από το δυσβάσταχτο κόστος συντήρησης του νησιού, το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, αγγίζει το 1 εκατ. δολάρια τον χρόνο. Ηταν το 1963 όταν ο Σκορπιός, ένα νησάκι 800 στρεμμάτων απέναντι από το καταπράσινο Νυδρί και δίπλα από το γραφικό Μεγανήσι, πουλήθηκε στον Ωνάση.
