ΣΤΟΥΣ ΦΕΤΙΝΟΥΣ ΕΟΡΤΑΣΜΟΥΣ ΤΟΝΙΖΕΤΑΙ Η «ΖΩΤΙΚΗΣ» ΣΗΜΑΣΙΑΣ ΣΧΕΣΗ ΜΕΤΑΞΥ ΨΥΧΙΚΗΣ ΥΓΕΙΑΣ & ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Κάθε χρόνο, στις 10 Οκτώβρη, σ΄ αυτή την ετήσια εορταστική ρουτίνα της «Παγκόσμιας Ημέρας Ψυχικής Υγείας», επινοείται από τον ΠΟΥ, την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ψυχικής Υγείας (WFMH) και άλλους διεθνείς φορείς, μια λεκτική φόρμουλα μέσω της οποίας επιχειρείται να πλασαριστεί «το ενδιαφέρον» των διεθνών και των εγχώριων οργανισμών και αρχών για την ψυχική μας υγεία.

Την φετινή αυτή ημέρα, γίνεται προσπάθεια να τονιστεί η ζωτική σχέση μεταξύ ψυχικής υγείας και εργασίας. Ένα ασφαλές, υγιές εργασιακό περιβάλλον μπορεί να λειτουργήσει ως προστατευτικός παράγοντας για την ψυχική υγεία. Οι ανθυγιεινές συνθήκες, συμπεριλαμβανομένου του στιγματισμού, των διακρίσεων και της έκθεσης σε κινδύνους όπως η παρενόχληση και άλλες κακές συνθήκες εργασίας, μπορεί να ενέχουν σημαντικούς κινδύνους, επηρεάζοντας την ψυχική υγεία, τη συνολική ποιότητα ζωής και, κατά συνέπεια, τη συμμετοχή ή την παραγωγικότητα στην εργασία. Με το 60% του παγκόσμιου πληθυσμού να εργάζεται, απαιτείται επείγουσα δράση για να διασφαλιστεί ότι η εργασία αποτρέπει τους κινδύνους για την ψυχική υγεία και προστατεύει-υποστηρίζει την ψυχική υγεία στην εργασία.

Αναλυτικότερα, καλό θα ήταν να αναλογιστούμε πόσοι πια εργάζονται, και σε τι είδους σχέση εργασίας, μέσα σε ποιες συνθήκες καθώς και «αν ικανοποιούνται προσωπικά τους επιτεύγματα»;

«Πρότυπο ψυχικής υγείας είναι πια το wellbeing του καθενός και της καθεμιάς μέσα στις κυρίαρχες κοινωνικές σχέσεις σε αντιδιαστολή με το βίωμα της ματαίωσης και της απόρριψης, την κοινωνική δυσφορία, τον θυμό, την ανυπακοή, την αντίσταση, μέσα και ενάντια σ’ αυτές τις κοινωνικές σχέσεις. Όλα αυτά «διαβάζονται» και αντιμετωπίζονται ως διαγνωστικές κατηγορίες, ως κατάθλιψη, διαταραχή προσωπικότητας κοκ. Μια «χημική ανισορροπία» του εγκεφάλου που έχει ανάγκη το αντικαταθλιπτικό της, ή το όποιο άλλο ψυχοφάρμακο.

Με ταυτόχρονη την χρησιμοποίηση των ραγδαία αυξανόμενων προβλημάτων ψυχικής υγείας στον πληθυσμό, εξαιτίας των συνεπειών της οικονομικής κρίσης και των γεωπολιτικών αναταράξεων, καθώς και (του τρόπου αντιμετώπισης) της πανδημίας, προκειμένου να επωφεληθούν από την απορρόφηση κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης για προγράμματα επίπλαστων ψυχιατρικών παρεμβάσεων - πάντα ορισμένου χρόνου, όσο διαρκεί, δηλαδή, η 18μηνη, ή 24μηνη, χρηματοδότηση από τα κοινοτικά κονδύλια. Πρόκειται για τις μονάδες της δήθεν «έγκαιρης παρέμβασης στην ψύχωση» - μιας παρέμβασης που, αν υπήρχαν πραγματικές κοινοτικές υπηρεσίες, θα ήταν μια αυτονόητη καθημερινή δραστηριότητά τους και δεν θα χρειάζονταν «ειδικό πρόγραμμα».

Όλα αυτά πραγματώνονται σε κοινές εορταστικές εκδηλώσεις με τους κατεδαφιστές της ψυχικής υγείας (όπως και όλου του ΕΣΥ) μέσα από την πιο συνεπή, μέχρι τώρα, πολιτική αντιμεταρρύθμισης που ασκείται και τη στροφή σε παλαιολιθικές πρακτικές, με την ραγδαία ιδιωτικοποίηση του όλου συστήματος και την ανάθεση όλο και μεγαλύτερου μέρους του σε κλινικάρχες και ΜΚΟ.

Εν κατακλείδι, ψυχική υγεία σημαίνει αξιοπρεπής κατοικία, κατάλληλη εργασία, επαρκές εισόδημα, αποδόμηση των ποικίλων μορφών εξουσιαστικών σχέσεων (συμπεριλαμβανομένων αυτών του κυρίαρχου ψυχιατρικού θεσμού και των «ειδικών»), σεβασμός στην διαφορετικότητα και στο αυτεξούσιο του καθενός, κοινωνικές και αλληλέγγυες σχέσεις, κοινοτικά βασισμένο και ολοκληρωμένο σύστημα ψυχικής υγείας, με ισότιμο διάλογο και διαπραγμάτευση χωρίς καταναγκασμούς, εγκλεισμούς και την όποια καταστολή. Και, αν χρειαστεί, και μια φαρμακευτική αγωγή…. πάντα, όμως, σε άμεση συνάρτηση με όλα τα πρώτα.

Για μια τέτοια ψυχική υγεία παλεύουμε, όχι μια μέρα το χρόνο, αλλά κάθε μέρα.» Θ. Μεγαλοοικονόμου 2022

Οι Κοινωνικές Λειτουργοί ο Αντιδήμαρχος Πρόνοιας

Α. Βρεττού Κοκκόσης Βασίλειος