Το Έκθεμα του Αυγούστου 2024 παρουσιάζεται από τη διευθύντρια της Ιακωβατείου Βιβλιοθήκης Θεοδώρα Ζαφειράτου. Οι σχετικές πληροφορίες είναι ήδη αναρτημένες στην ιστοσελίδα της Βιβλιοθήκης μας: http://vivl-lixour.kef.sch.gr

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟ 19ο ΑΙΩΝΑ

         Η κρατική περίθαλψη που προσφερόταν στους κατοίκους των Επτανήσων τον 19ο αιώνα ήταν συνέχεια αυτής που είχε καθιερωθεί στην περίοδο της Βενετοκρατίας. Ιδιαιτέρως κατά την περίοδο της Αγγλοκρατίας (1815-1864) λειτουργούσαν Νοσοκομεία Στρατιωτικά, Ειδικά Νοσοκομεία καθώς και Αστικά.

         Για το Αστικό Νοσοκομείο της Κεφαλονιάς, που λειτουργούσε στο Αργοστόλι, έχουμε αξιόλογη περιγραφή του 1859. Στο Νοσοκομείο, όταν κάποια από τα κρεββάτια που διέθετε – τα οποία το 1846 ήταν μόλις δώδεκα – ήταν άδεια, φιλοξενούνταν πολίτες που είχαν χαρακτηριστεί ως «ενδεείς». Την εισαγωγή στο Νοσοκομείο εισηγείτο στην Επιτροπή των Φιλανθρωπικών (ή Αγαθοεργών) Καταστημάτων με έγγραφό του ο αρχιατρός,  προσκομίζοντας και «πιστοποιητικόν (ή «μαρτυρικόν») πενίας (ή «ένδειας»)», το οποίο  τεκμηρίωνε την απόλυτη φτώχεια και απορία του συγκεκριμένου προσώπου. Αρμόδια υπηρεσία για την έκδοση αυτών των πιστοποιητικών ήταν η Εκτελεστική Αστυνομία, η οποία στηριζόταν στο «αποδεικτικό πενίας» που χορηγείτο από τον εφημέριο και υπογραφόταν από δύο μάρτυρες. Πλήθος σχετικών πληροφοριών αντλούνται από τα αντίστοιχα τεκμήρια που σώζονται στα Αρχεία της Κεφαλονιάς (Γενικά Αρχεία του Κράτους – Τμήμα Κεφαλληνίας) στο Αργοστόλι.

          Την ίδια πολιτική βλέπουμε να ακολουθείται και μετά την Ένωση των Επτανήσων με την Ελλάδα. Όπως προκύπτει από τα έγγραφα από το Αρχείο των Τυπάλδων Ιακωβάτων (Αρχείο Ιακωβατείου Βιβλιοθήκης) που εδώ παρουσιάζουμε, το πιστοποιητικό πενίας εξακολουθούσε να εκδίδεται από τον εφημέριο και να υπογράφεται από δύο μάρτυρες (βλ. εικόνα 1). Διαπιστώνουμε, όμως, ότι ήταν αναγκαία και η μεσολάβηση του βουλευτή Γεωργίου Τυπάλδου Ιακωβάτου προς τον αρμόδιο κρατικό λειτουργό, για να προωθηθεί το αίτημα της οικονομικής ενίσχυσης του ενδεούς από το «δώρον της Κυβερνήσεως», όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται (βλ. εικόνες 2,3,4).

                                                                           Θεοδώρα Ζαφειράτου

                                                              ΤΟ ΕΦΟΡΕΥΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

                                                           ΤΗΣ ΙΑΚΩΒΑΤΕΙΟΥ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ