Την πρώτη φορά που επισκέφθηκε την Κεφαλονιά ήταν πριν από πολλά χρόνια στο χωριό της Ασσου.

Σήμερα ο ζωγράφος Παύλος Σάμιος, καθώς περνάει ένα πολύ μεγάλο μέρος του καλοκαιριού του εκεί κι έχει γνωρίσει καλά την Κεφαλονιά, είναι σε θέση να δώσει καλές πληροφορίες για ένα νησί «όπου οι ρίζες των δέντρων κατεβαίνουν μέχρι τη θάλασσα....», όπως λέει.

Τον βρήκαμε λίγο πριν πάρει το πλοίο της γραμμής κατευθείαν για τον αγαπημένο του προορισμό όπου φέτος πρόκειται να παρουσιάσει ένα αντιπροσωπευτικό μέρος της δουλειάς του. Ο λόγος για την έκθεση με τίτλο «Με της θάλασσας της αύρα» που πραγματοποιείται στο χώρο του θεάτρου του νησιού – αρχίζει στις 2 Ιουλίου και ολοκληρώνεται στις 5 Αυγούστου: 34 έργα της τελευταίας πενταετίας. «Μια δουλειά με έργα που λίγο ως πολύ έχουν να κάνουν με τη θάλασσα. Σαν να έχεις πάει στην παραλία, να έχεις αφήσει ένα καρπούζι, δυο αντικείμενα, δύο κοιμισμένες φιγούρες που τις έχει πάρει ο ύπνος γιατί είναι πρωί και έμειναν ξενύχτηδες…», μας λέει ο ζωγράφος.

 Ποια μέρη της Κεφαλλονιάς είναι επιβεβλημένο να δει κανείς;

«Καταρχήν εμένα μ’ αρέσει πολύ η Σκάλα στο νότιο μέρος του νησιού με τις  ωραίες της παραλίες – εκεί που βγαίνουν και οι χελώνες. Τη Σκάλα τη γνώριζα όταν ήταν δυο μαγαζάκια στο χωριό. Τώρα έχει πάρει πολύ μεγάλη αξία . Το Ληξούρι είναι πολύ ωραίο επίσης, καθώς και το Ξι, μια περιοχή με μια κόκκινη άμμο καταπληκτική και βεβαίως η Ασσος με το μεγάλο Ενετικό κάστρο της –και με μια υπέροχη διαδρομή να φτάσεις ως εκεί. Να μην παραλείψω και το Φισκάρδο που, βέβαια, είναι πολύ τουριστικό. Γύρω από το Φισκάρδο, όμως, υπάρχουν πολύ λιγότερο γνωστά χωριουδάκια τα οποία δεν είναι παραθαλάσσια αλλά ανάμεσα σε Κέδρους κι αιωνόβιες ελιές που σου δίνουν την εικόνα μιας κατάστασης παλαιολιθικής. Δυστυχώς τα ωραία, παλιά σπίτια της Κεφαλλονιάς έπεσαν με τους σεισμούς… Το Φισκάρδο κρατά την παλιά του αρχιτεκτονική…», μας λέει.

Που θα σύστηνε να απολαύσει κανείς το μπάνιο του στην Κεφαλλονιά;

«Αυτό είναι το καταπληκτικό μ’ αυτό το νησί», απαντά αμέσως. «Υπάρχουν απίστευτες παραλίες κι αμμουδιές καταπληκτικές. Εμείς έχουμε ανακαλύψει ένα λιμανάκι κοντά στις Μηλιές κι εκεί πηγαίνουμε για μπάνιο. Είναι ένας κολπίσκος σαν τα παιδικά όνειρα. Κι αν πάτε πρωί δεν είναι κανείς….»

Τι θα διάλεγε από την κεφαλονίτικη κουζίνα;

«Θα σας πω για την Κεφαλλονίτικη πίτα», απαντά. «Είναι με γέμιση από ρύζι, τριών ειδών κρέατα και διάφορα μυρωδικά δικά τους. Αν φάει κανείς πίτα από καλό μαγαζί, από χέρι, από σπίτι, του μένει αξέχαστη. Είναι από τα πιο σημαντικά πιάτα που έχουν. Επίσης έχουν πάρα πολύ καλά τυροκομικά προϊόντα. Η φέτα τους, τα γιαούρτια τους, όλα είναι μοναδικά», αναφέρει.

 Και συνεχίζει: «Υπάρχει μια ωραία γέφυρα στο Αργοστόλι που ήταν χαλασμένη: ΄Εχουν απαγορεύσει τώρα να κινούνται εκεί αυτοκίνητα και μηχανάκια κι είναι μόνο για βόλτα. Το βράδυ είναι πολύ όμορφα διότι εκεί μαζεύονται τουρίστες, κόσμος πολύς, κι ακούγονται καντάδες με κεφαλονίτικα τραγούδια απ’ όλες τις ηλικίες…»

Τέλος, τον ρωτάμε να μας δώσει συμβουλές για καλό φαγητό. «Εμείς τρώμε συνήθως μέσα στο Αργοστόλι. Μια καταπληκτική ταβέρνα είναι κάτω από τη γέφυρα που σας περιέγραψα όπου βγάζει τραπεζάκια σχεδόν πάνω στο νερό. Βέβαια γύρω υπάρχουν πάρα πολλές ταβέρνες κι η ποιότητα του φαγητού έχει ανέβει πάρα πολύ. Κοντά στο αεροδρόμιο έχει ωραίες ταβέρνες. Και να σας πω κάτι; Ο Οδυσσέας δεν ήταν από την Ιθάκη αλλά από την Κεφαλλονιά...»

(Στην κεντρική φωτογραφία η διάσημη παραλία του Μύρτου)

thetoc.gr