Αναλγητικά υπεύθυνα για χρόνιους πόνους
Η κατανάλωση αναλγητικών και κυρίως αντιφλεγμονωδών σκευασμάτων, όπως η ιβουπροφαίνη και τα στεροειδή, για την αντιμετώπιση περιστασιακών επώδυνων καταστάσεων αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης χρόνιου πόνου.
Η κατανάλωση αναλγητικών και κυρίως αντιφλεγμονωδών σκευασμάτων, όπως η ιβουπροφαίνη και τα στεροειδή, για την αντιμετώπιση περιστασιακών επώδυνων καταστάσεων αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης χρόνιου πόνου. Αυτό είναι το συμπέρασμα νέας καναδικής έρευνας που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση «Science Translational Medicine».
Η φυσική αποκατάσταση ενός επώδυνου τραυματισμού προϋποθέτει την εμφάνιση φλεγμονής, της φυσικής αντίδρασης του οργανισμού στο τραύμα και στη λοίμωξη. Η νέα μελέτη δείχνει ότι η αποτροπή της φλεγμονής, κάτι που επιτυγχάνεται με πολλά αναλγητικά σκευάσματα, ενδεχομένως να πυροδοτεί την εμφάνιση χρόνιου πόνου. Δεν αποκλείεται, λένε οι ερευνητές, η φλεγμονή να είναι αυτή που αποτρέπει έναν οξύ πόνο από το να εξελιχθεί σε χρόνιο. Γι’ αυτόν τον λόγο ο υπερβολικός περιορισμός της ενδέχεται να είναι επιβλαβής. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου Μαγκίλ στον Καναδά αναφέρουν ότι η συχνότερη μορφή χρόνιου πόνου, που ανέφεραν οι συμμετέχοντες στην έρευνα, ήταν η οσφυαλγία. Οι περισσότεροι πάσχοντες λάμβαναν για την αντιμετώπιση του πόνου μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη σκευάσματα, όπως η ιβουπροφαίνη, ή κορτικοστεροειδή.
Ο υπερβολικός περιορισμός των φλεγμονών μέσω φαρμάκων ενδέχεται να είναι επιβλαβής, σύμφωνα με πρόσφατη καναδική έρευνα.
Οι επιστήμονες δεν έχουν καταφέρει να βρουν για ποιον λόγο σε κάποιους από αυτούς τους ανθρώπους ο οξύς πόνος, που ξεκίνησε αιφνίδια ως αντίδραση σε κάτι συγκεκριμένο, εξαφανίστηκε ολοκληρωτικά, ενώ σε άλλους αρρώστους παρέμεινε ως χρόνια ενόχληση.
Για να αντιληφθούν τη διαφορά μεταξύ οξέος και χρόνιου πόνου οι ερευνητές παρακολούθησαν 98 ασθενείς με οξεία οσφυαλγία επί τρεις μήνες. Ερευνώντας, ταυτόχρονα, τον μηχανισμό του πόνου σε ανθρώπους και ποντίκια, διαπίστωσαν ότι τα ουδετερόφιλα, ένας τύπος λευκών αιμοσφαιρίων που καταπολεμούν τη φλεγμονή, διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εξάλειψη του πόνου. Η αποτροπή λειτουργίας αυτών των κυττάρων στα ποντίκια δεκαπλασίασε τη χρονική διάρκεια της επώδυνης κατάστασης. Η χορήγηση μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών και στεροειδών σκευασμάτων είχε επίσης το ίδιο αποτέλεσμα, παρότι αρχικά τα φάρμακα είχαν αποδειχθεί αποτελεσματικά στην καταπολέμηση του πόνου.