Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού οι δυσάρεστες ειδήσεις για πνιγμούς σε πισίνες και παραλίες είναι όλο και πιο συχνές. Είναι δυστυχώς μία πραγματικότητα. Πόσοι, όμως, γνωρίζουν ότι ένα παιδί ή ένας ενήλικας που γλίτωσε από πνιγμό σε μία παραλία ή σε μία πισίνα εξακολουθεί να κινδυνεύει και εκτός νερού από τον δευτερογενή πνιγμό;

Ο όρος «δευτερογενής πνιγμός» ίσως είναι άγνωστος στους περισσότερους, αλλά είναι... εκεί και θα πρέπει οι γονείς να τον έχουν στην άκρη του μυαλού τους μετά από ένα περιστατικό... παρ’ ολίγον πνιγμού. Θα πρέπει να γνωρίζουν πως το παιδί τους μπορεί να διασώθηκε, αλλά συνεχίζει να βρίσκεται σε κίνδυνο.

Στον δευτερογενή πνιγμό το νερό αναρροφάται μέσα στους πνεύμονες και συγκεντρώνεται εκεί, με αποτέλεσμα να γίνεται δύσκολη η αναπνοή, και τα θύματα συχνά κάνουν ένα ήχο σαν «κροτάλισμα», καθώς προσπαθούν να αναπνεύσουν.

Οι παιδίατροι επιμένουν ότι κάθε παιδί που έχει πέσει στο νερό ή έχει βιώσει μια παρ’ ολίγον εμπειρία πνιγμού πρέπει να πάει στο νοσοκομείο αμέσως. Στατιστικά, άλλωστε, το 5% των παιδιών που κινδύνευσαν να πνιγούν, βρίσκονται αντιμέτωπα στη συνέχεια με τον δευτερογενή πνιγμό.

Υπάρχουν παιδιά που αναρρώνουν πλήρως, αλλά δυστυχώς υπάρχουν και παιδιά που δεν καταφέρνουν να επιβιώσουν.

Πως θα καταλάβουν οι γονείς ότι τα παιδιά τους απειλούνται από δευτερογενή πνιγμό;

Θα πρέπει να τα παρακολουθούν για τις επόμενες 24 ώρες και να ψάχνουν για συμπτώματα, όπως δύσπνοια, διαφορές στην αναπνοή, μη φυσιολογικό χρώμα δέρματος, και ρίγος.

Άλλα συμπτώματα που θα πρέπει να ηχήσουν συναγερμό στους γονείς είναι ο ερεθισμός ή πόνος στο λαιμό ή στο στήθος, βήχας μετά από βαθιά ανάσα, επίμονος βήχας, δυσκολία στην αναπνοή, ασυνήθιστη κόπωση, ζάλη, αλλοιωμένο επίπεδο συνείδησης και υψηλός πυρετός.

enikos.gr