Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε και η «μαμά» πατρίδα με καλεί να την υπηρετήσω…

Πέρασαν δύο χρόνια από τον επανερχομό μου στην πόλη μου και στην ομάδα από όπου ξεκίνησα το μπάσκετ. Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια καταφέραμε να πραγματοποιήσουμε κάτι που στα μάτια πολλών φαινόταν άπιαστο.
Πρώτα ήρθε η Ιστορική άνοδος του ΝΕΟΛ στη Γ’ Εθνική και μετά από ένα χρόνο η εξασφάλιση της παραμονής μας σε αυτή. Το Ληξουράκι μας αγκάλιασε αυτά τα δύο χρόνια όλη μας την προσπάθεια όχι μόνο μέσω της συγκινητικής του παρουσίας στο γήπεδο αλλά και μέσω της αγάπης που μας έδειχνε παντού και παντα. Η υποστήριξη του κόσμου μας ηταν φανταστικη!
Όταν συνειδητοποιείς ότι μία ολόκληρη πόλη, και ίσως και ένα ολόκληρο νησί, είναι υπερήφανο για τα επιτεύγματα της ομάδας που αγωνίζεσαι, το αίσθημα ευθύνης που νιώθεις απέναντι σε αυτόν τον κόσμο γίνεται τεράστιο.

Νιώθω την ανάγκη να ευχαριστήσω από καρδιάς τον ΝΕΟΛ για την εμπιστοσύνη που έδειξε στο πρόσωπό μου αυτές τις δύο χρονιές που αποτέλεσαν «ορόσημο» τόσο για την ίδια την ομάδα όσο και για τη δική μου μπασκετική ανέλιξη. Πιο συγκεκριμένα, ευχαριστώ τη Διοίκηση που ήταν πάντα στο πλευρό μου, τον προπονητή μου που με ανεχόταν κάθε στιγμή, όλο το τεχνικό επιτελείο για την υποστήριξη, τον γυμναστη μου και όλους τους συμπαίκτες που είχα αυτά τα δύο χρόνια για τις μαγικές στιγμές που ζήσαμε μαζί. Επισης, ένα μεγαλο ευχαριστω και στους υπεροχους οπαδους μας αλλα και στον υπεροχο Βικεντιο (Βικι μαs)που ηταν παντα στο πλευρο μας.

Τέλος, θέλω να πω ένα τεράστιο ευχαριστώ στην οικογένειά μου που ήταν πάντα δίπλα μου στις χαρούμενες στιγμές μου αλλά και σε όλες τις δυσκολίες που αντιμετώπισα.

Φεύγω με συναισθήματα χαράς, υπερηφάνειας και μεγάλης συγκίνησης.

Τα καλύτερα έρχονται! 

Εις το

επανιδείν ΝΕΟΛ!