Αξιότιμε κ. Μητσοτάκη,

Ονομάζομαι Ευάγγελος Κουνάδης του Γρηγορίου και το 2009 κατέβαλα αρκετά χρήματα για την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου. Τα χρήματα αυτά
αποτελούσαν προσωπικές μου οικονομίες μετά από πολλά έτη σκληρής δουλειάς.

Και ο λόγος που προέβην στην αγορά των ελληνικών ομολόγων ήταν γιατί, όπως με ενημέρωσαν οι τραπεζικοί υπάλληλοι, δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος απομείωσης
του αρχικού μου κεφαλαίου. Ωστόσο, όπως γνωρίζετε, με το «κούρεμα» του 2012 (PSI) χάθηκε το τουλάχιστον το 53,5% των καταθέσεων χιλιάδων ομολογιούχων,
μεταξύ αυτών «κουρεύτηκαν» και οι δικές μου.

Σήμερα, 11 χρόνια μετά, τα χρήματά μου έχουν φτάσει σχεδόν στο 25% του αρχικού κεφαλαίου, γεγονός που σημαίνει
ότι το 75% των χρημάτων που έβγαλα με προσωπικό μόχθο έχουν χαθεί.

Και αυτό που με λυπεί περισσότερο είναι ότι καμία κυβέρνηση, ούτε βέβαια η δική σας, ασχολήθηκε ποτέ με το θέμα των ομολογιούχων, οι οποίοι έβαλαν τότε πλάτη για τη χώρα, πολλοί εκ των οποίων ήταν άνθρωποι απλοί σαν κι εμένα. Κανείς δεν ασχολήθηκε με τους ανθρώπους που αυτοκτόνησαν γιατί δεν άντεξαν την αδικία αυτή και την πλήρη αδιαφορία για την αποκατάστασή της.

Κι εγώ 11 χρόνια μετά ακόμα χάνω τον ύπνο μου πολλά βράδια, γιατί το κούρεμα αυτό μου στέρησε τις
οικονομίες που με τόσο κόπο έχτισα και προορίζονταν για την εξασφάλιση ενός καλύτερου μέλλοντος για τον υιό μου Γρηγόριο Κουνάδη, 29 ετών πλέον. Δεν μπορώ
να κατανοήσω πώς άνθρωποι που χρωστούσαν μεγάλα ποσά έχουν βρεθεί σε καλύτερη θέση από εμένα, που δεν χρωστούσα και ούτε χρωστάω ούτε ένα ευρώ σε
οποιονδήποτε και που πάντοτε ήμουν συνεπής απέναντι στις υποχρεώσεις μου στο ελληνικό κράτος.

Θα ήθελα με την παρούσα να με ενημερώσετε εάν έχετε σκοπό να εντάξετε στο πρόγραμμά σας οποιαδήποτε ρύθμιση για τους χιλιάδες
ομολογιούχους που υπέστησαν αυτή την τεράστια οικονομική καταστροφή και οι οποίοι παραμένουν ξεχασμένοι από το ελληνικό κράτος εδώ και 11 χρόνια.

Με εκτίμηση,

Ευάγγελος Κουνάδης